Συχνά στον τόπο μας η μαζική μουσική βιομηχανική παραγωγή και η διαφήμιση συγκεκριμένων προτύπων δε μας αφήνουν τον απαραίτητο χώρο ώστε να γνωρίσουμε σημαντικούς ανθρώπους που μεγαλουργούν στο αντικείμενό τους και που προσφέρουν τα μέγιστα στον πολιτισμό, ο καθένας από την πλευρά του και ο καθένας με την ιδιαίτερη καλλιτεχνική του γλώσσα ως ανεξίτηλο αποτύπωμα
Ο βαρύτονος Κύρος Πατσαλίδης είναι ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους καλλιτέχνες της Κύπρου, που ακολουθεί μια σημαντική διεθνή σταδιοδρομία, τόσο στο χώρο της όπερας όσο και σε συμφωνικές συναυλίες. Έχοντας έτσι πετύχει διεθνή αναγνώριση, εμφανίζεται σε σημαντικές ευρωπαϊκές σκηνές όπως, (Αθήνα, Αστούριας,Βερόνα, Βιέννη, Βελιγράδι, Βαρσοβία, Βουδαπέστη, Kάσσελ, Καίμνιτζ, Λεόν, Λίντς, Μάριμπορ, Μόντενα, Μπρέμενχαφεν, ΝόβιΣάντ, Πράγα, Σπολέτο, και αλλού) σε γνωστές αίθουσες συναυλιών όπως, «Musikverein Wien», «Konzerthaus Wien», «Konzerthaus München», «Konzerthaus Berlin», «Μέγαρο Μουσικής Αθηνών», «Mέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης» κ.ά.) και σε διεθνή φεστιβάλ όπως, «Wiener Festwochen», «Due Mondi-Spoleto», «Wratislavia Cantans-Polen», «Kuhmo International Chamber Music Festival-Finland», «Opera Festival Leon-Espania», «Athens International Festival», «Διεθνές Φεστιβάλ τα Δημήτρεια», «Opera Festival de Asturias», «St.Margariten-Opera Festival-Austria», «Kypria International Festival»,«Pafos Aphrotide Festival»κ.ά.
Με ένα τόσο πλούσιο βιογραφικό, με διεθνείς αναγνωρίσεις, με πλούσιο ρεπερτόριο, με μεγάλο αριθμό συναυλιών, θα ήταν δύσκολο να σας ζητήσω να μου μιλήσετε για τις σπουδές και την καριέρα σας. Θα ήθελα όμως να μου αναφέρετε κάποιες στιγμές «σταθμούς».
ΑΠ: Κατ’ αρχήν θα θελα να σας ευχαριστήσω για την καλοσύνη που είχατε να με φιλοξενήσετε στην σελίδα σας και με την ευκαιρία αυτή να ευχηθώ και σε σας μια φωτισμένη πορεία γεμάτη με όμορφες εμπειρίες!
Πάντοτε υπάρχει για οτιδήποτε το αίτιο. Στην δική μου την πορεία το πρώτο σημαντικό γεγονός ήταν η στιγμή που στα 14 μου χρόνια η καθηγήτρια μουσικής του Λυκείου μου κυρία Νέλλη Λουκαΐδου ξεχώρησε και εντόπισε τα φωνητικά μου προσόντα και αμέσως με ονόμασε ο σολίστ του Λυκείου. Ακολούθως με δική της πρωτοβουλία , μου δόθηκε υποτροφία να ξεκινήσω τις μουσικές και φωνητικές μου σπουδές στο Ωδείο Αθηνών.
Ο επόμενος άνθρωπος «σταθμός» στην πορεία μου, είναι η σεβαστή μου δασκάλα φωνητικής και μεγάλη λυρική καλιτέχνις ,κυρία Κική Μορφονιού. Αργότερα μια υποτροφία του «Ταμείου Μουσικής και Καλών Τεχνών» της Κύπρου ήταν η αιτία να μεταβώ στην Βιέννη για συνέχιση των μουσικών σπουδών στην Όπερα της Βιέννης και από τότε βρίσκομαι εδώ. Καθοριστική στιγμή στο διεθνές μου ξεκίνημα ήταν η πρώτη μου επιτυχής ακρόαση που είχα για την παραγωγή της όπερας Λα Τραβιάτα στην Βιέννη. Την ίδια ακριβώς περίοδο σε μία «στάση» πιο κάτω, στην γειτονική Βουδαπέστη, κερδίζω τον Διεθνή Διαγωνισμό της Κρατικής Όπερας Βουδαπέστης, με επιτροπή της διάσημη Dame Joan Sutherland, τον εξίσου διάσημο μαέστρο Richard Bonynge και τον δημοφιλή σκηνοθέτη και γενικό διευθυντή τότε της Αρένας της Βερόνας Gian Franco de Bosio. Ηταν μια συγκλονιστική εμπειρία γιατί μέσα σε τρείς μέρες, είχα να τραγουδήσω στην Βιέννη και να ταξιδέψω στην Βουδαπέστη, για να λάβω μέρος στην κάθε φάση του διαγωνισμού.
Δόξα τω Θεώ, όλα πήγαν κατ’ ευχήν και έτσι άρχισε η καλλιτεχνική μου πορεία, με την υπογραφή δύο συμβολαίων, με την Κρατική Όπερα της Βουδαπέστης και με το Κρατικό Θέατρο της Αρένα της Βερόνας.
Τέλος σημαντικός «σταθμός» και συνέχεια σ’ αυτό μου το ταξίδι είναι η γνωριμία μου με την αγαπημένη μου σύζυγο Έλενα.
Αυτά θεωρώ τα ευλογημένα αίτια «σταθμοί» της ταπεινής καλλιτεχνικής μου πορείας.
Τι είναι η μουσική για εσάς;
ΑΠ: Η γαληνεμένη ανατάραξη των πολύχρωμων συναισθηματικών μου κυττάρων!
Τι είναι αυτό που πρέπει άμεσα να αναζητήσει ένας τραγουδιστής που θέλει να ακολουθήσει μια επαγγελματική καριέρα, τον καλό ατζέντη, τον καλό δάσκαλο, τις καλές δημόσιες σχέσεις; Είναι τελικά θέμα τύχης κάποια πράγματα ή θέμα μεθόδευσης;
ΑΠ: Ο δημιουργός των Πάντων, ο Θεός, χάρισε σε κάθε πουλί την λαλιά του.
Αν, όμως θέλουμε να διασχίσουμε τον κόσμο, πάνω στις φτερούγες των φθόγγων, χωρίς αυτές να τσακιστούν και να γκρεμιστούν οι φθόγγοι μας και μαζί τους και εμείς, τότε πρέπει πρώτα απ’ όλα να μάθουμε να πετάμε με την φωνή μας σωστά.
Γι’ αυτό κατ’ αρχήν επιβάλλεται η επισταμένη φωνητική σπουδή σε κάποιο καλό δάσκαλο το οποίο θα δημιουργήσει τις απαραίτητες προϋποθέσεις ώστε να πετάξουμε στο ταξίδι της τραγουδιστικής μας ζωής.
Ακολούθως η εκμάθηση του ρεπερτορίου μας και η συνεχής καθημερινή μελέτη.
Ασφαλώς, μετά ακολουθεί η διακριτικότητα μας σε αναζήτηση ενός καλού ατζέντη και των ορθών δημοσίων σχέσεων.
Πιστεύω ότι λίγο πολύ η μεθόδευση και η βοήθεια του Θεού θα φέρουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα.
Είμαι βέβαιος ότι η επιτυχία μας ,εξαρτάται κατά πολύ από την δική μας προσπάθεια και όχι από τη θέση των άλλων.
Βέβαια κάθε κανόνας έχει και τις εξαιρέσεις του!
Συνηθίζουμε να βάζουμε ταμπέλες στην τέχνη και να διαφοροποιούμε το ποιοτικό αποτέλεσμα ανάλογα με την κατηγοριοποίηση. Αυτό ισχύει σαφώς και για την κλασική μουσική. Ποια η άποψη σας για αυτή την κατηγοριοποίηση και πόσο τελικά χαρακτηρίζει ένα καλλιτέχνη;
ΑΠ: Είναι γεγονός ότι αρκετοί ατάλαντοι επιβιώνουν σε όλους τους τομείς. Στον « ιερό» χώρο της κλασικής μουσικής τέτοιες « ιεροσυλίες» δεν πρέπει να επιτρέπονται. Ας μην ξεχνάμε πως η κλασική μουσική λειτουργά πάντα σαν μια καλοκουρδισμένη ορχήστρα, όπου η παραφωνία, όχι μόνο δεν έχει θέση αλλά και εκθέτει! Με ενοχλεί γενικά η προσβολή μέσω της οποιασδήποτε κατηγοριοποίησης, κατά την οποία έμμεσα προβάλλεται ο βιασμός της τέχνης.
Έχετε επιλέξει τη Βιέννη ως τόπο διαμονής αλλά επισκέπτεστε συχνά την Κύπρο και την Ελλάδα για συναυλίες και συνεργασίες με τις μεγάλες μας σκηνές. Πώς νιώθει ένας καλλιτέχνης διεθνούς καριέρας όταν επιστρέφει στην πατρίδα του για να τραγουδήσει;
ΑΠ: Όπως ένοιωθα παιδί, τότε, μετά από το τέλος της μέρας στο σχολείο, να με περιμένει η ζεστή αγκαλιά της μητέρας μου και μ’ ένα πιάτο ζεστό φαγητό μαγειρευμένο με την συνταγή της αληθινής αγάπης.
Όσον αφορά σε θέματα κλασικής μουσικής Παιδείας, γιατί είμαστε τόσο πίσω; (εννοώ στον τόπο μας, και στην Ελλάδα και στην Κύπρο) Και πώς θα κρίνατε εσείς το κοινό της όπερας εδώ και τους σπουδαστές μουσικής με την υπάρχουσα κατάσταση; Μήπως τελικά βλέπουμε ακόμα την όπερα «μπουρζουά» συνήθεια, που ενεργοποιεί κατά κάποιο τρόπο, «ταξικά» αντανακλαστικά, όπως τότε που πρωτοεισήχθη στον τόπο μας ως ξένη μορφή θεάματος εν μέσω τον δεινών του ελληνικού κράτους; Διατηρούμε τέτοιες συμπεριφορές νομίζετε;
ΑΠ: Κατ’ αρχήν πιστεύω ότι η κλασική μουσική και ειδικά η όπερα είναι θέματα εξειδικευμένα και σίγουρα χρειάζονται μια διαφορετική αντιμετώπιση, μια ιδιαίτερη προσέγγιση και μια χωρίς προκατάληψη αποδοχή.
Η ομορφιά που κρύβει ο τεράστιος πλούτος της κλασικής μουσικής μπορεί να μεταμορφώσει προς το καλύτερο τις μουσικές ευαισθησίες της μάζας.
Ας μην αφήνουμε την νεολαία μας να κατηφορίζει στους πρόσκαιρους ανθυγιεινούς και πνευματικά νοσηρούς χώρους των ορθάδικων, της ηχορύπανσης και της σχιζοφρένειας. Ας προσφέρουμε στους νέους μας πνευματική ποιοτική τροφή, που θα θρέψει το πνεύμα και την ψυχή τους κι’ ας σεβαστούμε, εκείνο το μεγάλο ποσοστό νέων, που σιγά- σιγά αναζητούν μουσικά ποιοτικά καταφύγια στην πατρίδα τους.
Πιστεύω ότι έχουμε τις προϋποθέσεις αλλά δεν έχουμε δημιουργήσει ή αργούμε να πραγματοποιήσουμε, τις απαιτούμενες συνθήκες όπου θα μπορεί η κλασσική μουσική να γίνει πιο προσιτή και να αγαπηθεί τόσο, ούτως ώστε να έχει την θέση που της αρμόζει και να εκτιμάται τόσο, όπως και στις άλλες ευρωπαϊκές και όχι μόνο χώρες. Αναφέρομαι φυσικά στην ορθή παιδεία, διαπαιδαγώγηση, ενημέρωση και στο σωστό προγραμματισμό. Υπάρχει ανάγκη για περισσότερα επιμορφωτικά προγράμματα από την νηπιακή ηλικία μέχρι την νεανική ηλικία. Αυτό βέβαια ισχύει περισσότερο για την ιδιαίτερη μου πατρίδα Κύπρο. Γιατί συγκρητικά τα τελευταία χρόνια έχει γίνει τρομερή πρόοδος στον τομέα της κλασικής μουσικής Παιδείας στην Ελλάδα, αλλά και σε θέματα υποδομής.
Τέλος ας μην ξεχνάμε ότι η μουσική παιδεία καθορίζει το πολιτικό και πνευματικό επίπεδο των πολιτών μιας χώρας και η κοινωνία μας μόνο διά μέσου του πολιτισμού, θα μπορέσει να είναι υγιής. Ειδάλλως κινδυνεύει να επιστρέψει στην πρωτόγονη της κατάσταση.
Πιο είναι το χαρακτηριστικό που διαφοροποιεί έναν τραγουδιστή από τους υπόλοιπους μουσικούς; Στο τραγούδι τι αγαπάτε περισσότερο;
ΑΠ: Ο διαφορετικός τρόπος εκπομπής του ήχου και η πολυδιάστατη προσωπικότητα του λυρικού καλλιτέχνη. Ο λυρικός καλλιτέχνης οφείλει να κάνει ένα πιο απαιτητικό πρόγραμμα προετοιμασίας πριν από κάθε εμφάνιση.
Πρέπει να μελετήσει το ξενόγλωσσο κείμενο. Οφείλει να γνωρίζει την σημασία της κάθε λέξης. Πρέπει να μάθει εκ μνήμης όλο το μουσικό μέρος που του αναλογεί στο εκάστοτε έργο, γιατί αν πρόκειται για οπερατική παράσταση, θα πρέπει να ερμηνεύσει επί σκηνής το μουσικό του μέρος, με κίνηση και εν επεκτάσει ,σε μία σκηνοθεσία, η οποία στις μέρες μας έχει γίνει πιο απαιτητική, τόσο κινησιολογικά όσο και υποκριτικά, και πέραν τούτου η σχέση που έχει ο κάθε μουσικός με την ευρεία έννοια της ερμηνείας.
Γι’ αυτό αγαπώ και σέβομαι το τραγουδείν, επειδή μου δίνεται η ξεχωριστή δυνατότητα, να επικοινωνώ άμεσα διαμέσου όλων μου των αισθήσεων με το κοινό.
Τα χρόνια των σπουδών και της ζωής σας στο εξωτερικό τι σας έδωσαν κυρίως;
ΑΠ: Ανεκτίμητη γνώση και εμπειρία, πού οφείλω κάποια στιγμή να την μεταδώσω στους νέους που θα ήθελαν να ακολουθήσουν τον δρόμο ενός λυρικού καλλιτέχνη.
Θέλετε να μου αναφέρετε αγαπημένα έργα και αγαπημένους ρόλους;
ΑΠ: Όλα τα έργα είναι εξ’ ίσου αγαπημένα και λατρεύω κάθε νέο ρόλο που ερμηνεύω. Όμως μοιραία θα ξεχωρίσω όπως μια μάνα κάποιο από τα παιδιά της , τον ρόλο του πατέρα από την Λα Τραβιάτα.
Γνωρίζοντας και ερχόμενος σε στενή επαφή διά μέσου της συνεργασίας με πολύ σημαντικούς ανθρώπους, σε τι νομίζετε ότι τελικά ανταποκρίνεται, αυτό που λέμε “η μουσική αυθεντία”;
ΑΠ: Ο όρος ανταποκρίνεται σ’ αυτούς που όρισαν στο καθημερινό πρόγραμμα τους να γεύονται μόνο το «μενού» της συνεχούς μελέτης.
Το ταλέντο τι ρόλο παίζει κατά τη γνώμη σας, αποτελεί μύθο ή μία καλή πρώτη ύλη;
ΑΠ: Ο καθένας μας μεταφέρει μαζί του το δικό του χάρισμα. Αν έχουμε την ικανότητα και λίγο την φώτιση να το ανακαλύψουμε, έστω και μέσα από τον κόσμο των ονείρων μας, τότε πιστεύω ότι γινόμαστε ευτυχέστεροι, γιατί απλά βρήκαμε το σημαντικότερο μέρος της ύπαρξης μας, του εαυτού μας. Για μένα είναι το «κλειδί» πού ανοίγει την πόρτα των ονείρων μας, τα οποία είτε θα λάμψουν εκτυφλωτικά είτε θα σβήσουν στην αφάνεια. Είναι ζήτημα πως χρησιμοποιεί καθένας από μας το «κλειδί» του!
Μιλήστε μου για τα σχέδιά σας. Πότε και πού θα μπορέσουμε να σας απολαύσουμε στον τόπο μας;
ΑΠ: Στην Ελλάδα θα βρίσκομαι, πρώτα ο Θεός, τον Νοέμβριο στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, στην παραγωγή της όπερας « Ο Ορφέας στον Αδη», του Οφφενμπάχ όπου θα ερμηνεύσω τον ρόλο του Δία και τον επόμενο χρόνο την Άνοιξη στην Εθνική Λυρική Σκηνή, όπου θα τραγουδήσω τον ρόλο του Μαρτσέλλο, στην επιτυχημένη παραγωγή , τρίτος συνεχής χρόνος παρουσίασης, Λα Μποέμ του Γκράχαμ Βικ.
Ενδιάμεσα θα εμφανιστώ στην Κύπρο σε σειρά από κοντσέρτα.
Τον Σεπτέμβριο θα είμαι στην Νορβηγία στην παραγωγή της όπερας του Γκέτενμπόργκ Καβαλλερία Ρουστικάνα.
Εδώ στην Βιέννη θα τραγουδήσω στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Στεφάνου, το Αρμονιμέσσε του Χαϋδεν, για τα 200 χρόνια από τον θάνατο του και θα εμφανιστώ στο Μυsikverein Brahns-Saal στις 17 του μήνα, σε κοντσέρτο το οποίο διοργανώνει το Κυπριακό Πολιτιστικό Κέντρο της Βιέννης, υπό την Υψηλή Προστασία του Εξοχοτάτου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Κυρίου Δημήτρη Χριστόφια, και το στηρίζουν οι Πολιτιστικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας της Κυπριακής Δημοκρατίας, η Κυπριακή Πρεσβεία στην Αυστρία και το Δημαρχείο της Βιέννης.
Μου δίνεται η ευκαιρία να αναφέρω ότι το Κυπριακό Πολιτιστικό Κέντρου στην Βιέννη, ιδρύθηκε με σκοπό την εδραίωση της σύνδεσης του κυπριακού και του αυστριακού πολιτισμού, με απώτερο σκοπό την προώθηση και προβολή του κυπριακού πολιτισμού και του κυπριακού έμψυχου δυναμικού μέσα από συναυλίες, εκθέσεις, συμπόσια και άλλα.
Στο κοντσέρτο αυτό θα συμμετέχουν οι καλλιτέχνες Bόλφγκάνκ Σρέτερ,( Βιολί), Νικόλας Κωνσταντίνου,( Πιάνο),Ζώη Νικολαΐδου (Σοπράνο),Μαριάννα Σουρή ( Σοπράνο) και Βασίλης Τσιατσιάνης ( Σύνθεση και συνοδεία πιάνου). Θα παρουσιαστούν έργα από το ευρύ ρεπερτόριο των κλασικών δημιουργών και για πρώτη παγκόσμια εκτέλεση το έργο του Έλληνα νέου συνθέτη και μαέστρου, Βασίλη Τσιατσιάνη « Κύπρου Ανθολόγιον», το οποίο είναι κύκλος τριών τραγουδιών για φωνή και ορχήστρα, σε μελοποίηση τριών καταξιωμένων κυπρίων ποιητών, της κυρίας Κλαίρης Αγγελίδου, του Κυρίου Γιώργου Μολέσκη και της κυρίας Γεωργίας Ανδρέου. Θα ‘θελα να αναφέρω ότι μου έκανε ιδιαίτερη αίσθηση ο λυρισμός ενός νέου συνθέτη της εποχής μας και αναμένω με αγωνία πραγματικά την ιστορική εκείνη στιγμή που για πρώτη φορά στα μουσικά δρώμενα της Κύπρου, θα ακουστούν μελοποιημένα ποιήματα στην παγκοσμίου φήμης αίθουσα του Μυsikverein Brahms-Saal.
Σας ευχαριστώ πολύ, θα περιμένουμε με ανυπομονησία να σας δούμε επί σκηνής.
Σας ευχαριστώ για μια ακόμη φορά για την ειλικρινή σας φιλοξενία και ελπίζω να έχουμε την ευκαιρία να τα πούμε δια ζώσης όταν θα έρθω στην Ελλάδα.