{mosimage}Η γκαλερί Qbox, ανοίγοντας τον προγραμματισμό του 2007, προσκαλεί την ιστορικό τέχνης Χριστιάνα Γαλανοπούλου να επιμεληθεί μία έκθεση με έργα βασισμένα στη χρήση της κινούμενης εικόνας. Στην ομαδική έκθεση με τίτλο ViewMaster η Χριστιάνα Γαλανοπούλου προτείνει έργα τριών νέων καλλιτεχνών που προέρχονται από το χώρο του κινηματογράφου. Μια ιδιαίτερη ευαισθησία χαρακτηρίζει το βλέμμα τους, που έχει διαμορφωθεί μέσα από την επαφή με την κάμερα και την κινηματογραφική γραφή.

Τα έργα συνδιαλέγονται μεταξύ τους και με το χώρο ως κατασκευές ή εγκαταστάσεις, ωστόσο, αυτό που τα διακρίνει είναι σαφώς το βλέμμα του δημιουργού, που καταγράφει διεισδυτικά και ταυτόχρονα μεταγράφει την πραγματικότητα.

Η ιδιαίτερη εικαστική ποιότητα των εικόνων δεν προέρχεται μόνο από το πρωτογενές υλικό τους, που σε κάποιες περιπτώσεις έχει ανασυρθεί μέσα από πληθώρα παλιών φιλμ Super 8 ή 8 mm αγορασμένων στα παλιατζήδικα της Αθήνας, αλλά κυρίως από την επεξεργασία της. Η κινούμενη εικόνα των τριών έργων, αν και χρησιμοποιεί την ψηφιακή τεχνολογία σε κάποιες περιπτώσεις ως μέσο επεξεργασίας, απέχει από την εικόνα «βίντεο» που μας κατακλύζει καθημερινά.

«Η ματιά του κινηματογραφιστή ή του τυχαίου προκατόχου του, η χρήση και ενσωμάτωση της εικόνας στο έργο, η θεματολογία, η ελευθερία της γραφής, ο ήχος, είναι στοιχεία που χρησιμοποιούνται για να μεταφέρουν μια οικεία πραγματικότητα και να την υποσκάψουν όπως το οξύ που τρώει το φιλμ, ή μια δύσκολα αποδεκτή πραγματικότητα και να την ανατρέψουν, στέλνοντάς τη σε ελεύθερη πτώση με αλεξίπτωτο.

ViewMaster: αντικείμενο-περιέχον, ένα κουτί με τρύπες για να κρυφοκοιτάς  και μέσα του εικόνες που μπορείς ν’ αλλάζεις. Παιχνίδι που μας ταξίδεψε. Η μια μετά την άλλη, οι φωτογραφίες μάς έμαθαν να αγαπάμε κάθε εικόνα που κινείται. Οι ροδέλες που τις ανοίγαμε για να πιάσουμε το υλικό του φιλμ, να το μυρίσουμε. Οι μικροσκοπικές φωτογραφίες που μοιάζουν με καρέ Super8. Η εμμονή με το φιλμ. ViewMaster, έκθεση: Εικόνες που κινούνται πάνω σε μια ροδέλα. Περιέργεια και ηδονοβλεψία. Ταξίδι, γοητεία, μνήμη.»
(αποσπάσματα από το κείμενο της Χριστιάνας Γαλανοπούλου για την έκθεση)


{mosimage}Ο Sebastian Diaz Morales γεννήθηκε το 1975 στην Αργεντινή, όπου και σπούδασε κινηματογράφο. Αργότερα συνέχισε τις σπουδές του στις εικαστικές τέχνες στη Rijksakademie Van Beeldende Kunsten στο Άμστερνταμ. Ζει στο Άμστερνταμ και ταξιδεύει συχνά σε άλλες χώρες για να μείνει για μεγάλα χρονικά διαστήματα ως υπότροφος και να τελειώσει κάποιο έργο ή πρότζεκτ. Στην 25/λεπτη ταινία του 15,000,000 parachutes (15.000.000 αλεξίπτωτα) μάς ταξιδεύει στο αστικό τοπίο της Jakarta, της πρωτεύουσας της Ινδονησίας με τα 15 εκατομμύρια κατοίκους, μέσα από την περιπλάνηση ενός από αυτούς.

Ένας από τους ανθρώπους που υποφέρουν από τη φτώχεια αφήνει κάθε μέρα μικρά αλεξίπτωτα να πετάξουν, με την ελπίδα ότι θα βρει έναν τόπο κατάλληλο να «προσγειωθεί». Εικόνες της πόλης και της ζωής της καταγράφονται σε μια ποιητική μεταφορά της αναζήτησης και της ελπίδας. Το έργο περιλαμβάνεται στη μόνιμη συλλογή της Tate Modern.

Η Εύα Στεφανή, γεννημένη στις ΗΠΑ το 1964, με σπουδές πολιτικών επιστημών στην Αθήνα και κινηματογράφου στο Παρίσι (Ecole Varan, Ateliers de Realisation Documentaire), στη Νέα Υόρκη (Νew York University) και στο Λονδίνο (Νational Film and Television School), είναι περισσότερο γνωστή ως κινηματογραφίστρια. Τα ντοκιμαντέρ της έχουν διακριθεί σε φεστιβάλ σε πολλές χώρες και διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Στο έργο της Το φιλί θέτει μια πρόκληση σε παγιωμένες αντιλήψεις για την εικόνα της γυναίκας στην Ελλάδα, ενώ ταυτόχρονα καταπιάνεται με την έννοια του κοινωνικού «περιθωρίου» (προσφιλές θέμα και στις ταινίες της).

{mosimage}Ο Κωνσταντίνος Χατζηνικολάου γεννήθηκε το 1974 στην Αθήνα, όπου σπούδασε τοπογράφος μηχανικός στο ΕΜΠ. Κατόπιν σπούδασε κινηματογράφο στο Παρίσι και νέα μέσα στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα της ΑΣΚΤ στην Αθήνα. Κινηματογραφεί σε Super 8 και βίντεο, και ταινίες του έχουν προβληθεί σε φεστιβάλ στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι μέλος της ομάδας Κίνε. Στο έργο του Αγόρι σε αθηναϊκή βεράντα το μήκος της ταινίας που προβάλλεται και που έχει γυριστεί σε φιλμ 8 mm καθορίζει την κατασκευή που την υποστηρίζει για να επανέρχεται ανακυκλωτικά στον προβολέα.

Η τριβή της ταινίας και η φθορά της καθώς προβάλλεται και ταξιδεύει ξανά και ξανά μέσα στην κατασκευή προσθέτει τον ήχο που, ενισχυμένος και αλλοιωμένος, γίνεται η φανταστική μουσική του έργου. Η ταινία με το αγόρι που χορεύει πάνω από μια διαφορετική Αθήνα, αποτελεί απόσπασμα αυθεντικής οικογενειακής ταινίας της δεκαετίας του 1960 που βρέθηκε τυχαία (found footage), και σπάνιο δείγμα ελευθερίας γραφής και θέματος, και θα προβάλλεται από τον ίδιο τον καλλιτέχνη με προτζέκτορα 8 mm και παρεμβάσεις στην ταχύτητα.

Τα έργα Το φιλί της Εύας Στεφανή και Αγόρι σε αθηναϊκή βεράντα του Κωνσταντίνου Χατζηνικολάου δημιουργήθηκαν για την έκθεση ViewMaster.

{mosimage}Ώρες λειτουργίας: Τρίτη – Παρασκευή 15:00 με 21:00,
Σάββατο 12:00 με 16:00 ή με ραντεβού
εγκαίνια (με την παρουσία των τριών καλλιτεχνών):
Σάββατο, 27 Ιανουαρίου 2007, 18:00-23:00
διάρκεια: 27 Ιανουαρίου - 24 Φεβρουαρίου 2007