{mosimage} Οι «Κινηματογραφικές Βραδιές στο Rocky» συνεχίζονται την Παρασκευή 26 Γενάρη  στις 7.30 μ.μ. με την προβολή της ταινίας-σταθμού του Τζίγκα Βερτόφ «Ο Άνθρωπος με την Κινηματογραφική Μηχανή», ενώ

το «Κάντο όπως ο Μπέργκμαν» το Σάββατο 27 Γενάρη στις 6.15 μ.μ. θα συμπληρώσει το δίπτυχο αφιέρωμα «Ρώσικη Πρωτοπορία του ‘20» με την προβολή και ανάλυση του αριστουργήματος του Σεργκέι  Αιζεστάιν «Οκτώβρης».
 


Αυτή την Παρασκευή 26-1-2007 στις 7.30 μ.μ. στο Rocky Raccoon (Γεροκωστοπούλου 56) θα προβληθεί η ταινία-σταθμός του Τζίγκα Βερτώφ, «Ο Άνθρωπος με την Κινηματογραφική Μηχανή» του 1929, που ενέπνευσε  την δημιουργία ολόκληρων κινημάτων και ρευμάτων (όπως το σινεμά-βεριτέ ή η «ομάδα Τζίγκα Βερτώφ» που ίδρυσε ο Ζαν Λικ Γκοντάρ).
Η προβολή θα συνοδευτεί από σύντομη εισήγηση του καλλιτεχνικού υπεύθυνου των «Βραδιών Κινηματογράφου στο Rocky» Γιάννη Καραμπίτσου.
Στο «ΚΑΝΤΟ ΟΠΩΣ Ο ΜΠΕΡΓΜΑΝ» το Σάββατο 27-1-2007 στις 6.15 μ.μ.  στην αίθουσα χορού της Τατιάνας Λοβέρδου (Τζουρτζ 10 και Σατωβριάνδου) στα πλαίσια του σεμιναρίου «Ανάλυση Ταινίας-12 Μαθήματα για τον κινηματογράφο» θα προβληθούν ένα από τα αριστουργήματα του έτερου μεγάλου της «Ρώσικης Πρωτοπορίας» Σεργκέι Αιζεστάιν «Οκτώβρης» του 1927 και αποσπάσματα από τις ταινίες  «Μάνα» (1926) του Βσέβολοντ Πουντόβκιν, «Γη» (1930) του Αλεξάντερ Ντοβζένκο και «Θωρηκτό Ποτέμκιν» (1925) του Σεργκέι Αιζεστάιν. 
Θα προηγηθεί εισήγηση του Γιάννη Καραμπίτσου με τίτλο «Ρώσοι Πρωτοπόροι του ’20:
Οι Μάγοι του Μοντάζ».
Από αυτή την εβδομάδα δίνεται η δυνατότητα σε όποιον το επιθυμεί να παρακολουθεί και μεμονωμένες συναντήσεις
Το «Εργαστήρι Σεναρίου, Σκηνοθεσίας & Υποκριτικής Μπροστά στη Κάμερα» επιστρέφει αυτό το Σάββατο 27-1-2007 στις 2.00 μ.μ. και κάθε Σάββατο, στο Μέγαρο Λόγου και Τέχνης
Στην επόμενη Σελίδα  μπορείτε να δείτε Αποσπάσματα από μανιφέστα των Κinoks και του Τζίγκα Βερτόφ για την καλύτερη κατανόηση της ταινίας «Ο Άνθρωπος με την Κινηματογραφική Μηχανή»
{mospagebreak}
ΕΜΕΙΣ
Παραλλαγή του μανιφέστου

Μας λένε Kinoks   και το όνομα μας, μας  ξεχωρίζει από τους άλλους «κινηματογραφιστές», μπουλούκι από ρακοσυλλέκτες που ξέρουν καλά πώς να ξεφορτώνονται τις παλιατσαρίες τους.
Δεν υπάρχει για μας καμιά σχέση ανάμεσα στη δολιότητα και τους υπολο¬γισμούς των εμπόρων και τον πραγματικό «κινοκισμό».
Το ρώσο—γερμανικό ψυχολογικό κινηματογραφικό—δράμα, παραγεμι¬σμένο με παιδικά όνειρα και αναμνήσεις, είναι στα μάτια μας σκέτη κουταμάρα.
Ο Kinok λέει ένα ευχαριστώ στο αμερικάνικο περιπετειώδες φιλμ, σ' αυτό το γεμάτο θέαμα και δυναμισμό φιλμ, στις σκηνοθεσίες αλά Pinkerton, για την ταχύτητα περάσματος των εικόνων για τα γκρο—πλάνα. Καλό αλλά άταχτο, χωρίς θεμελίωση σε μια συγκεκριμένη μελέτη της κίνησης. Ένα σκαλί πιο πάνω από το ψυχολογικό δράμα, αλλά όμως λείπει η θεμελίωση. Ξεσήκωμα. Αντίγραφο ενός αντίγραφου.

ΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ότι τα παλιά μυθιστοριοποιημένα, θεατρικοποιημένα κ.λπ. φιλμ έχουνε λέπρα.
—Μην τα πλησιάζετε!
—Τα μάτια σας ας μην τ' αγγίζουν!
— Κίνδυνος Θάνατος!
—Κολλητική αρρώστια!
 Διαμαρτυρόμαστε ενάντια στην ανάμειξη των τεχνών που χαρακτηρίζεται από πολλούς ως σύνθεση. Η ανάμειξη λανθασμένων χρωμάτων, ακόμα κι αν διαλέχτηκαν θεωρητικά ανάμεσα στα χρώματα του φάσματος, δεν θα μας δώσει ποτέ το άσπρο χρώμα αλλά ένα απόπλυμα.
Η σύνθεση δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί παρά στο ζενίθ των επιτεύξεων κάθε τέχνης, κι όχι πιο πριν.
ΚΑΘΑΡΙΖΟΥΜΕ τον κινηματογράφο των Kinoks από τους παρείσακτους — μουσική, λογοτεχνία και θέατρο— αναζητούμε το δικό μας ρυθμό, που δεν θα τον έχουμε αρπάξει από πουθενά, και τον βρίσκουμε στις κινήσεις των πραγμάτων.


KINOKS -ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΣΤΙΣ ΑΡ¬ΧΕΣ ΤΟΥ 1922

….. Εσείς—κινηματογραφιστές:
σκηνοθέτες χωρίς επάγγελμα και καλλιτέχνες χωρίς επάγγελμα, εκνευρι¬σμένοι οπερατέρ
και σεναρίστες διασκορπισμένοι σ' όλο τον κόσμο,
Εσείς —οι υπομονετικοί θεατές των κινηματογραφικών ταινιών πού δεί¬χνετε την ανεκτικότητα μουλαριών που τα έχουν φορτώσει με σερβιρισμένες συγκινήσεις,
Εσείς —οι ανυπόμονοι ιδιοκτήτες των κινηματογραφικών αιθουσών πού δεν έχετε χρεοκοπήσει ακόμη, και πού με απληστία αρπάζετε στη στιγμή τ' αποφάγια από το Γερμανικό τραπέζι και- σε μικρότερο βαθμό, από το Αμε¬ρικάνικο τραπέζι,
Περιμένετε, εξασθενισμένοι από τις αναμνήσεις, ονειρεύεστε στη διάρκεια της ημέρας και λαχταράτε τη νέα ταινία των έξι μπομπίνων... (στα νευρικά άτομα ζητείται να κλείσουν τα μάτια τους),
Περιμένετε αυτό πού δεν θα συμβεί κι αυτό πού δεν πρέπει να προσδοκάτε.
Η φιλική μου συμβουλή:
Μην κρύβετε τα κεφάλια σας σαν τις στρουθοκαμήλους.
Σηκώστε τα μάτια σας.
Κοιτάχτε γύρω σας.
Εκεί!
Ιδωμένα από εμένα κι από το μάτι κάθε παιδιού:
τα σπλάχνα βγαίνουν έξω
έντερα της εμπειρίας
έξω από την κοιλιά της κινηματογραφίας
χαραγμένα από τον ύφαλο της επανάστασης
Εκεί σέρνονται αφήνοντας ματωμένα ίχνη στο έδαφος,
τρέμοντας από τον τρόμο και την αποστροφή.
—    Τα πάντα τέλειωσαν.

Παρακολουθώντας τις κινηματογραφικές ταινίες πού ήλθαν απ' τη Δύση και την Αμερική και υπολογίζοντας τις πληροφορίες πού έχουμε πάρει για τη δουλειά και την έρευνα, εδώ και στο εξωτερικό, καταλήγω στο παρακάτω συμπέρασμα:
Η καταδίκη σε θάνατο, που αποφάσισαν οι Kinoks στα 1919, για όλες τις Κινηματογραφικές ταινίες, χωρίς καμιά εξαίρεση, εξακολουθεί να ισχύει και σήμερα. Ακόμη και η πιο προσεχτική εξέταση δεν αποκαλύπτει ούτε μια κινηματογραφική ταινία, πού να προσπαθεί με σωστό τρόπο να απελευθερώ¬σει την κάμερα η όποια τώρα βρίσκεται σκλαβωμένη κάτω απ' τις διαταγές ενός ατελούς και μετωπικού ανθρώπινου ματιού.
Εμείς δεν έχουμε καμιά αντίρρηση να βρίσκεται η κινηματογραφία κάτω απ' το λογοτεχνικό και θεατρικό έλεγχο- επιδοκιμάζουμε πλήρως τη χρησιμο¬ποίηση του κινηματογράφου απ' όλους τους κλάδους της επιστήμης. Ανα¬γνωρίζουμε, όμως, τις λειτουργίες αυτές σαν βοηθητικές, σαν παραφυάδες και παρακλάδια.
Το κύριο και ουσιώδες είναι η κινηματογραφική—αίσθηση του κόσμου.
Το θεμελιώδες σημείο είναι η χρησιμοποίηση της κάμερας σαν κινηματο¬γραφικό μάτι, πιο τέλειο απ' το ανθρώπινο μάτι, με στόχο να ερευνηθεί το χάος των οπτικών φαινομένων που γεμίζουν το σύμπαν.
Το κινηματογραφικό μάτι ζει και κινείται στο χρόνο και στο χώρο, δέχεται και καταγράφει εντυπώσεις κατά τρόπο εντελώς διαφορετικό απ' το ανθρώ¬πινο μάτι.
 Δεν είναι απαραίτητο γι' αυτό να έχει μια συγκεκριμένη στάση ή να περιοριστεί στις στιγμές πού παρατηρεί.

Το κινηματογραφικό μάτι είναι καλύτερο.

Δεν μπορούμε να κάνουμε τα μάτια μας να γίνουν καλύτερα απ' ότι έχουν γίνει.
Την κάμερα, όμως, μπορούμε να την τελειοποιούμε συνέχεια.
Μέχρι σήμερα, Ο οπερατέρ κριτικάρεται αν ένα άλογο τρέχει πάνω στην οθόνη αφύσικα αργά (γρήγορη ταχύτητα του μοτέρ της κάμερας) ή, αντίθετα, αν ένα τρακτέρ οργώνει πολύ γρήγορα (αργή ταχύτητα του μοτέρ της κάμερας).
Φυσικά, αυτά είναι περιστατικά που δεν έχουν προσχεδιαστεί. Εμείς, όμως, ετοιμάζουμε ένα καλομελετημένο σύστημα των περιστατικών αυτών, ένα σύστημα με φαινομενικές ανωμαλίες πού διέπουν, οργανώνουν και ερευ¬νούν τα φαινόμενα.
Μέχρι σήμερα αναγκάζαμε την κάμερα να αντιγράφει τη δουλειά του ματιού μας.
Όσο καλύτερα το έκανε, τόσο πιο ευχαριστημένοι είμαστε απ' τη λήψη μας. 'Από σήμερα, εμείς ελευθερώνουμε την κάμερα και θα την κάνουμε να λειτουργεί τελείως διαφορετικά, πολύ πιο μακρά απ’ την αντιγραφή.
.... Αναγκάζω το θεατή να δει αυτό ή εκείνο το οπτικό φαινόμενο με τον τρόπο που με συμφέρει καλύτερα να του το δείξω. Το μάτι υποτάσσεται στη θέληση της κάμερας και κατευθύνεται από αυτήν προς τις διαδοχικές αυτές στιγμές της πράξης που θα οδηγήσουν την κινηματογραφική—φράση, από τον πιο σύντομο και σαφή δρόμο, ως την κορυφή ή τον πυθμένα της τελικής λύσης της.

(...)... Είμαι ο κινηματογράφος—μάτι. Είμαι κατασκευαστής. Σε τοποθέτη¬σα, εσένα που σε δημιούργησα μόλις σήμερα, μέσα σ' αυτήν την παράξενη κάμαρα πού δεν υπήρχε ως τώρα, και που επίσης τη δημιούργησα εγώ. Στην κάμαρα αυτή υπάρχουν δώδεκα τοίχοι πού βρήκα κι έφερα από τα διάφορα μέρη του κόσμου. Παραθέτω τις λήψεις των τοίχων και των λεπτομερειών τους βάζοντας τες σε μια σειρά-που να σου αρέσει και οικοδομώντας με το αλφάδι μια κινηματογραφική—φράση πού είναι ακριβώς αυτή ή κάμαρα.
Εγώ, ο κινηματογράφος-μάτι, δημιουργώ έναν άνθρωπο τελειότερο απ’ αυτόν που έσπειρε ο Αδάμ, δημιουργώ εκατομμύρια διαφορετικών ανθρώ¬πων ακολουθώντας τα διάφορα σχήματα και σχέδια μου.

Είμαι ο κινηματογράφος-μάτι.

Από τον ένα παίρνω τα μπράτσα, γερά και καπάτσα,
από τον άλλο παίρνω τα πόδια,
γρήγορα και που πηδάν τα εμπόδια,
κι από άλλον παίρνω το κεφάλι,
όμορφο να σου φέρνει ζάλη!
Με το μοντάζ δημιουργώ ένα νέο άνθρωπο, έναν τέλειο άνθρωπο.

...Είμαι ο κινηματογράφος—μάτι. Είμαι το μηχανικό μάτι.

Εγώ η μηχανή σας δείχνω τον κόσμο όπως εγώ μόνο μπορώ να τον δω.
Από τώρα και στο εξής απελευθερώνομαι από την ανθρώπινη ακινησία,
πλέω μέσα στην αδιάκοπη κίνηση,
πλησιάζω και μακραίνω απ' τ' αντικείμε¬να,
γλιστρώ από κάτω τους, τα σκαρφαλώνω,
προχωρώ δίπλα στο μουσούδι ενός άλογου που καλπάζει,
ορμάω μέσα στο πλήθος,
τρέχω μπρος απ’ τους στρατιώτες πού κάνουν έφοδο, κάνω τούμπες,
σηκώνομαι την ίδια στιγμή με το αεροπλάνο,
πέφτω και πετάω με τα σώματα που πέφτουν και πετάνε.
Ιδού λοιπόν, εγώ, η συσκευή, ρίχτηκα κατά μήκος της συνισταμένης (1) αρμενίζον¬τας μέσα στο χάος των κινήσεων, αποτυπώνοντας την κίνηση μες απ’ την κίνηση που πηγάζει μες απ΄ τους πιο περίπλοκους συνδυασμούς.
Απελευθερωμένος από την κατηγορική προστακτική των 16—17 εικόνων ανά δευτερόλεπτο, απελευθερωμένος από τα χώρο—χρονικά πλαίσια, συμπαραθέτω όλα μαζί τα σημεία του σύμπαντος, ακόμα κι αν πήγα στους αντίποδες για να τ' αποτυπώσω.
Ο δρόμος μου οδηγεί στη δημιουργία μιας καινούριας αντίληψης του κόσμου. Γι' αυτό και αποκρυπτογραφώ με νέο τρόπο ένα κόσμο που μένει άγνωστος για σας.
...Ελπίζω να είμαστε σύμφωνοι πάνω στο θέμα: μάτι και αυτί. Δεν καρφώ¬νουμε το αυτί μας, δεν στήνουμε το μάτι μας σε κάτι.
Καταμερισμός των λειτουργιών.

Αυτά έχω να σας προσφέρω κατ' αρχήν, πολίτες, στη θέση της μουσικής, της ζωγραφικής, του θεάτρου, του «κινηματόγραφου» και λοιπών ευνουχι¬σμένων διαχύσεων.
Μέσα στο χάος των κινήσεων, το μάτι μπαίνει πολύ απλά στη ζωή δίπλα σ' όσους τρέχουν, το βάζουν στα πόδια, σπεύδουν ή στριμώχνονται.
Πέρασε μια μέρα οπτικών εντυπώσεων. Πώς ν' αναπλάσουμε τις εντυπώ¬σεις της μέρας αυτής μες από μια δραστική σύλληψη, σαν μια οπτική μελέτη;
Να καταγράψουμε πάνω στο φιλμ όλα όσα είδε το μάτι;
 Δεν θα βγει παρά ένα κομφούζιο εικόνων.
Από την άλλη, αν μοντάρουμε με κάποια μαστοριά όσα φωτογραφήθηκαν,
τα πράγματα θα φανούν πιο καθαρά.
Αν πετάξουμε κι όλα τ' άχρηστα που πιάνουν χώρο, θα είναι ακόμα καλύτερα.
Θα έχουμε έτσι ένα τακτοποιημένο μνημόνιο με τις οπτικές εντυπώσεις που δέχτηκε το συνη¬θισμένο μάτι.
Το μηχανικό μάτι, η κάμερα, δεν θα χρησιμοποιήσει ποτέ το ανθρώπινο μάτι για να του φρεσκάρει τη μνήμη- προχωράει ψηλαφιστά μέσα στο χάος των οπτικών γεγονότων και αφήνεται στην έλξη ή την απώθηση των κινή¬σεων, στο δρόμο τής ίδιας του τής κίνησης ή τής ίδιας του τής ταλάντωσης κάνοντας πειράματα επιμήκυνσης του χρόνου, διαμελισμού τής κίνησης, ή αντίθετα αυτοοαπορρόφηοης του χρόνου, καταβρόχθισης χρονικών περιόδων κι απλουστεύοντας με τον τρόπο αυτό διαδικασίες μεγάλης διάρκειας απρό¬σιτες στο κανονικό μάτι...