{mosimage}Μερικές από τις καλύτερες γαλλόφωνες ταινίες της πρόσφατης κινηματογραφικής παραγωγής θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν οι Θεσσσαλονικείς από τις 10 έως τις 16 Απριλίου, οπότε και θα πραγματοποιηθεί το 9ο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου.Το φεστιβάλ οργανώνουν στο Ολύμπιον το Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών και το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, το οποίο φέτος προτείνει για πρώτη φορά ένα ξεχωριστό δικό του πρόγραμμα, το οποίο θα είναι αφιερωμένο σε ταινίες που έχουν τιμηθεί τα τελευταία χρόνια με το βραβείο «Ζαν Βιγκό».
Το πρόγραμμα περιλαμβάνει πέντε ταινίες παραγωγής από το 1991 έως το 2006, που θα προβληθούν για πρώτη φορά στις ελληνικές αίθουσες, καθώς και την εμβληματική ταινία του Ζαν Βιγκό «Zero de conduite».
Μαζί με τις έξι ταινίες αυτής της ενότητας στο φεστιβάλ θα προβληθούν συνολικά 25 φιλμ.
Δύο από αυτά προέρχονται από το αφιέρωμα του φετινού φεστιβάλ στο Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών των Καννών και δεκαεπτά περιλαμβάνονται στο επίσημο πρόγραμμα του φεστιβάλ.
Φέτος πλάι στους νέους ανερχόμενους δημιουργούς του γαλλόφωνου σινεμά, θα φιλοξενηθούν οι καινούργιες δουλειές καταξιωμένων σκηνοθετών όπως ο Ζακ Ριβέτ, ο Κλοντ Σαμπρόλ, ο Ντενίς Αρκάν και ο Χου Χσιάο Χσιέν.

Αναλυτικά οι ταινίες του 9ου Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου:

ΒΡΑΒΕΙΟ ΖΑΝ ΒΙΓΚΟ:

* «H ζωή των νεκρών/ La Vie des morts »- σκηνοθεσία: Arnaud Desplechin. Γαλλία, 1991, 54’
Η συγκέντρωση μιας ολόκληρης οικογένειας σε μια μικρή πόλη της επαρχίας έπειτα από την απόπειρα αυτοκτονίας ενός μέλους της.
Οδυνηρό και συγκινητικό, ένα αριστούργημα πάνω στην ανάμνηση, την οικογένεια και τον θάνατο. Μια κλασική ταινία του γαλλικού κινηματογράφου της δεκαετίας του ’90, η οποία αποτελεί και το πρώτο βήμα από ένα εξαιρετικό και γεμάτο λεπτότητα έργο.

* «Η ζωή του Χριστού/ La Vie de Jesus»- σκηνοθεσία: Bruno Dumont. Γαλλία, 1997, 96’
Ένα χρονικό της ζωής του Freddy, ενός νεαρού επιληπτικού που ζει στο Bailleul μαζί με τη μητέρα του, την Yvette. Εκείνη κρατάει την καφετέρια Au Petit Casino, που αποτελεί την έδρα μιας λέσχης σπινόφιλων. Τα μέλη της είναι παθιασμένα με τους σπίνους και κάθε Κυριακή κάνουν διαγωνισμούς, σημειώνοντας με την κιμωλία πάνω σε ένα μεγάλο κομμάτι ξύλο πόσες τρίλιες κάνει το δικό τους πουλί...

* «Ο τελευταίος τρελλός/ Le Dernier des fous»- σκηνοθεσία : Laurent Achard. Γαλλία, 2006, 96’
Έχει φτάσει το καλοκαίρι και το ξεκίνημα των διακοπών για τον εντεκάχρονο Martin, που ζει στο αγρόκτημα των γονιών του και παρατηρεί, πελαγωμένος, τη διάσπαση της οικογένειάς του: η μητέρα του ζει απομονωμένη μέσα στο δωμάτιό της, ο μεγαλύτερός του αδελφός, που ο Martin τον λατρεύει, πνίγεται μέσα στο αλκοόλ, και ο πατέρας του, πάνω στον οποίο η γιαγιά ασκεί μεγάλη επιρροή, παρακολουθεί ως ανήμπορος θεατής την οικογενειακή κατάπτωση… Και, παρ’ όλο που ο γάτος του, ο Mistigri, και η Malika, η υπηρέτριά τους από το Μαρόκο, του προσφέρουν λίγη ανακούφιση, ο Martin είναι αποφασισμένος να βάλει τέρμα σε αυτό το μπέρδεμα.
{mosimage}
* «Ανοιχτά μάτια/ Les Yeux clairs»- σκηνοθεσία: Jerome Bonnell. Γαλλία, 2005, 87’
Ποτέ της η Fanny δεν ήταν ακριβώς όπως όλοι οι υπόλοιποι.
Είναι μια κοπέλα διαφορετική, που όλοι την κοιτούν με μισό μάτι, που δεν την αγαπάει κανείς. Ζει ακόμα στο σπίτι του αδελφού της, του Gabriel. Η αντιπάθεια ανάμεσα στη σύζυγο του Gabriel και τη Fanny εκδηλώθηκε αυθόρμητα... Αντιμετωπίζοντας μια εχθρική στάση που γίνεται ολοένα και πιο επιθετική, η Fanny καταλαβαίνει πως πρέπει να φύγει, να εγκαταλείψει το σπίτι της οικογένειας και να αναζητήσει τα ίχνη της παιδικής της ηλικίας...
Να περάσει τα σύνορα και να χωθεί μέσα στο δάσος…

* «Silencio»- σκηνοθεσία:  F. J. Ossang. Γαλλία, 2006, 20’
Τα δέντρα, η θάλασσα, κάποιοι ογκόλιθοι, μια σιδερένια γέφυρα, μια γυναικεία φιγούρα που περνάει – τραβηγμένα με την κάμερα τις πρώτες και τις τελευταίες ώρες της ημέρας…
Η ταινία Silencio εξετάζει τις στοιχειώδεις μορφές του κινηματογράφου και του κόσμου. Επιστροφή τόσο σε έναν πρωτόγονο κινηματογράφο όσο και στα θεμελιώδη στοιχεία –στα νερά, στον άνεμο, στο χώμα και τον ήλιο…
Πάνω σε μια παρτιτούρα βιομηχανικής μουσικής από το συγκρότημα Throbbing Gristle.

* «Διαγωγή μηδέν/ Zero de conduite»- σκηνοθεσία: Jean Vigo. Γαλλία, 1933, 47’
Πρώτη μέρα που επιστρέφουν στα θρανία, και μέσα στο τρένο που τους πηγαίνει στο γυμνάσιό τους, δύο οικότροφοι του σχολείου, ο Caussat και ο Bruel, συζητούν για το πώς πέρασαν τις διακοπές τους. Στην αποβάθρα του σταθμού συναντούν τους συμμαθητές τους που τους επιτηρεί ο Parrain – «το βαρύ πεπόνι» του σχολείου, όπως τον φωνάζουν –, και ο Huguet, ένας καινούργιος επιτηρητής…

ΔΕΚΑΠΕΝΘΗΜΕΡΟ ΤΩΝ ΣΚΗΝΟΘΕΤΩΝ:

* «Το όνομά της είναι Sabine/ Elle s’appelle Sabine»- σκηνοθεσία: Sandrine Bonnaire. Γαλλία, 2007, 85’
Χρησιμοποιώντας ως υλικό προσωπικά της αρχεία που τραβούσε για είκοσι πέντε χρόνια, η Sandrine Bonnaire μας παρουσιάζει το συγκινητικό πορτρέτο της Sabine,της τριανταοκτάχρονης αυτιστικής αδελφής της. Μιας αξιαγάπητης προσωπικότητας, που η ανάπτυξή της και τα διάφορά της χαρίσματα συντρίφθηκαν μέσα από το τραγικό της πέρασμα για πέντε ατέλειωτα χρόνια σε ψυχιατρική κλινική.

* «Γαλλία/ La France»- σκηνοθεσία: Serge Bozon. Γαλλία, 2007, 102’
Είναι φθινόπωρο του 1917. Εκεί μακριά, ο πόλεμος βρίσκεται στο αποκορύφωμά του. Και εδώ πίσω, η Camille: η νεαρή γυναίκα ζει στον ρυθμό των ειδήσεων που καταφθάνουν από τον άντρα της, ο οποίος έχει φύγει για το μέτωπο. Όμως μια μέρα έρχεται ένα σύντομο γράμμα όπου της λέει να χωρίσουν. Ταραγμένη και έτοιμη να κάνει οτιδήποτε, αποφασίζει να μεταμφιεστεί σε άντρα έτσι ώστε να μπορέσει να τον συναντήσει. Κατευθύνεται προς το μέτωπο, κόβοντας μέσα από διάφορους δρόμους έτσι ώστε να αποφύγει τα μπλόκα των φρουρών. Μέσα σε ένα δάσος συναντάει μια μικρή ομάδα στρατιωτών που δεν υποψιάζονται την πραγματική ταυτότητά της.
Θα τους ακολουθήσει, και έτσι θα αλλάξει η ζωή της, καθώς θα περνούν οι μέρες και οι νύχτες και καθώς θα ανακαλύπτει αυτό που δεν θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί, αυτό που ο σύζυγός της δεν της είχε διηγηθεί ποτέ και αυτό που οι καινούργιοι της σύντροφοι θα αποφύγουν να της αποκαλύψουν: τη Γαλλία.


ΕΠΙΣΗΜΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ:

* «Aυτό που είδαν τα μάτια μου/ Ce que mes yeux ont vu»- σκηνοθεσία: Laurent de Bartillat. Γαλλία, 2007, 88’
Η Lucie, μια νεαρή φοιτήτρια της Ιστορίας της τέχνης, κάνει μια έρευνα με θέμα τα ζωγραφικά έργα του Watteau. Είναι πεπεισμένη ότι κάποιοι από τους πίνακες του καλλιτέχνη κρύβουν ένα νόημα που δεν έχει αποκαλυφθεί ποτέ ως τώρα. Η συνάντησή της με τον αινιγματικό Vincent, που γεννήθηκε μουγγός, πρόκειται να αναστατώσει τις έρευνές της και να την παρασύρει στην καρδιά μιας ίντριγκας που έχει ξεκινήσει εδώ και δύο αιώνες.

* «Γλυκιά  Παλόμα/ Delice Paloma»- σκηνοθεσία: Nadir Mokneche. Γαλλία- Αλγερία, 2007, 134’
Μήπως χρειάζεστε μια άδεια οικοδομής; Μήπως πάλι νιώθετε μόνος κάποιο βράδυ; Τηλεφωνήστε στην εθνική ευεργέτιδα, την κυρία Aldjeria: εκείνη θα σας κανονίσει ό,τι θέλετε. Αυτή που έδωσε στον εαυτό της το όνομα της χώρας της, για να επιζήσει στη σημερινή Αλγερία δεν διστάζει να προχωρήσει σε κάθε είδους κομπίνα. Το πιο πρόσφατο απόκτημα στο κύκλωμά της είναι η Paloma, μια κοπέλα που προκαλεί ξεχωριστή εντύπωση, και ιδιαίτερα στον Riyad, τον γιο της κυρίας Aldjeria. Όμως η εξαγορά των θερμών λουτρών του Καρακάλα, ένα όνειρο που θα έδινε την ευκαιρία στον περίγυρο της κυρίας Aldjeria να αλλάξει ζωή, θα κάνει το ποτήρι να ξεχειλίσει…

* «Δεν είναι αυτό που νομίζεις .../ Detrompez-vous»- σκηνοθεσία: Bruno Dega, Jeanne Le Guillou. Γαλλία, 2007, 88’
Αν μαζευτούν τέσσερις, σιγά μην είναι εύκολα τα πράγματα!
Ο Thomas και η Carole, ο Lionel και η Lisa: δύο επίσημα ζευγάρια, αλλά και ένα τρίτο που ζει στα κρυφά μια παθιασμένη σχέση... Κι όσο για το τέταρτο ζευγάρι, που σχηματίζεται επειδή δεν μπορεί να γίνει κι αλλιώς, τι θα κάνει; Θα πάρει εκδίκηση; Όχι δα, ξεχάστε κάτι τέτοιο! Είναι πολύ πιο πονηροί και πιο ερωτευμένοι από αυτό που νομίζετε...

* «Dialogue avec mon jardinier/ Μιλώντας με τον κηπουρό μου»- σκηνοθεσία: Jean Becker. Γαλλία, 2006, 110’
Ένας πενηντάχρονος παριζιάνος ζωγράφος, που έχει αποκτήσει κάποια φήμη από τα έργα του, πηγαίνει κάπου στην καρδιά της γαλλικής επαρχίας, τώρα που έγινε δικό του το σπίτι στο οποίο πέρασε τα νεανικά του χρόνια. Γύρω από την κατοικία απλώνεται μια αρκετά μεγάλη έκταση γης, όμως αυτός δεν θα βρει ούτε την έφεση ούτε το ταλέντο να τη συντηρήσει.
Έτσι βάζει μια τοπική αγγελία για να βρει κάποιον που να μπορεί να ασχοληθεί με αυτά. Ο πρώτος υποψήφιος (που θα κριθεί και ως ο κατάλληλος) είναι ένας παλαιός συμμαθητής του από το δημοτικό, με τον οποίον είχαν χαθεί και ξαναβρέθηκαν έτσι σαν από θαύμα. Αυτός λοιπόν θα είναι ο κηπουρός.
Καθώς περνούν οι μέρες και τον συναναστρέφεται, ο ζωγράφος ανακαλύπτει με ιμπρεσιονιστικές πινελιές έναν άνθρωπο που πρώτα του προκαλεί την περιέργεια και κατόπιν τον μαγεύει με την ειλικρίνεια και την απλότητα του βλέμματός του απέναντι στον κόσμο…

* «Τα χρόνια της μαυρίλας/ L’Age des tenebres»- σκηνοθεσία: Denys Arcand. Γαλλία - Καναδάς, 2007, 115’
Στα όνειρά του ο Jean-Marc γίνεται ένα γενναίος ιππότης, μια βεντέτα του θεάτρου και του κινηματογράφου, ένας πολύ επιτυχημένος μυθιστοριογράφος που κάνει τις γυναίκες να πέφτουν στα πόδια του και στο κρεβάτι του... Στην πραγματικότητα, είναι ένα ανθρωπάκι, ένας υπαλληλάκος, ένας ασήμαντος σύζυγος, ένας αποτυχημένος πατέρας που καπνίζει στα κρυφά... Αλλά ο Jean-Marc αντιστέκεται στους πειρασμούς της γης της Επαγγελίας που έχει φτιάξει στο μυαλό του και αποφασίζει να δώσει μια καινούργια ευκαιρία στον πραγματικό κόσμο.

* «Κομμένη στα δύο/ La fille coupee en deux»- σκηνοθεσία: Claude Chabrol. Γαλλία, 2007, 115’
Μια νεαρή γυναίκα που θέλει να πετύχει στη ζωή και με την ακτινοβολία της γοητεύει όσους βρίσκονται γύρω της ερωτεύεται έναν πασίγνωστο και διεστραμμένο συγγραφέα ενώ παντρεύεται έναν νεαρό ανισόρροπο εκατομμυριούχο.

* «Η ζωή του καλλιτέχνη/ La Vie d’artiste»- σκηνοθεσία: Marc Fitoussi. Γαλλία, 2006, 107’
Η Alice ονειρεύεται να δει τον εαυτό της στην κινηματογραφική οθόνη ή να κάνει πάταγο με τις ερμηνείες της στο θεατρικό σανίδι. Αλλά προς το παρόν, αντί για πρωταγωνιστικό ρόλο, δανείζει τη φωνή της στην Yoko Johnson, τη θαρραλέα ντετέκτιβ ενός γιαπωνέζικου μάνγκα...
Ο Bertrand, που προσπαθεί να ολοκληρώσει το δεύτερο μυθιστόρημά του, προσδοκά την καταξίωσή του στο λογοτεχνικό στερέωμα. Μέχρι να συμβεί αυτό, διδάσκει γαλλικά σε ένα λύκειο, αλλά απέχει πολύ από το να του απονεμηθούν τα ακαδημαϊκά παράσημα...
Όσο για την Cora, αυτή ελπίζει να ταράξει τα νερά του μικρόκοσμου του γαλλικού τραγουδιού. Ως εκείνη τη στιγμή, θα πρέπει να αρκεστεί σε ένα ταπεινό πόστο παρουσιάστριας σε καραόκε μπαρ...
Και οι τρεις τους είναι πραγματικά αποφασισμένοι να πετύχουν τους στόχους τους. Και τόσο το χειρότερο εάν οι δρόμοι της δόξας είναι σπαρμένοι με παγίδες ...

* «Εχθροί εξ αίματος/ L’Ennemi intime»- σκηνοθεσία: Florent Emilio Siri. Γαλλία, 2007, 108’
Βρισκόμαστε στην Αλγερία, στα 1959. Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις εντείνονται. Στα ψηλά βουνά της Καβυλίας, ο Τerrien, ένας ιδεαλιστής υπολοχαγός, αναλαμβάνει να διοικήσει ένα τμήμα του γαλλικού στρατού. Εκεί γνωρίζεται με τον λοχία Dougnac, έναν στρατιωτικό που δεν τρέφει καμία αυταπάτη για τη ζωή. Οι διαφορές του χαρακτήρα τους και η σκληρή πραγματικότητα που τους περιβάλλει, δεν θα αργήσουν να θέσουν σε δοκιμασία τους δύο άντρες. Χαμένοι μέσα σε έναν πόλεμο που δεν λέει ανοιχτά το όνομά του, πρόκειται να ανακαλύψουν πως δεν υπάρχει χειρότερος εχθρός από τον ίδιο τους τον εαυτό...

* «Ο δολοφόνος/ Le Tueur»- σκηνοθεσία: Cedric Anger. Γαλλία, 2007, 90’
Είναι παραμονή των Χριστουγέννων, στο Παρίσι. Ο Leo Zimmerman είναι ένας επιχειρηματίας που το μόνο που τον νοιάζει είναι να χαμογελάει η κόρη του, την οποία λατρεύει όσο τίποτε άλλο στον κόσμο. Φαινομενικά, η ζωή του είναι υποδειγματική. Ωστόσο, όταν ο Dimitri Kopas φτάνει στο γραφείο του παριστάνοντας πως είναι ένας συνηθισμένος πελάτης, ο Leo καταλαβαίνει πως έχει κλειστεί ένα συμβόλαιο θανάτου στο όνομά του και πως ο νεαρός άντρας βρίσκεται εκεί για να το εκτελέσει.  Βασανίζεται από το άγχος και την παράνοια, έχει χάσει πια τον ύπνο του. Έτσι ο Leo αποφασίζει να συναντήσει τον δολοφόνο και του προτείνει μια παράξενη συναλλαγή...

* «Κυνηγώντας το κόκκινο μπαλόνι/ Le Voyage du ballon rouge»- σκηνοθεσία: Hsiao Hsien Hou. Γαλλία, 2007, 113’
Ο Simon είναι επτά χρονών. Ένα μυστηριώδες κόκκινο μπαλόνι τον ακολουθεί στο Παρίσι. Η μητέρα του, η Suzanne, φτιάχνει μαριονέτες και ετοιμάζει το καινούργιο θέαμα που θα ανεβάσει. Εντελώς απορροφημένη από τη δημιουργία της, πνίγεται από όλες τις υποχρεώσεις της καθημερινότητας και έτσι αποφασίζει να προσλάβει τη Song Fang, μια κοπέλα που κάνει σπουδές κινηματογράφου, για να τη βοηθήσει καθώς θα ασχολείται με τον Simon.

* «Τα τραγούδια της αγάπης/ Les Chansons d’amour»- σκηνοθεσία: Christophe Honore. Γαλλία, 2007, 95’
Όλα τα ερωτικά τραγούδια αφηγούνται την ίδια ιστορία: «Πάρα πολλοί σ’ αγαπούν», «Δεν θα μπορούσα ποτέ να ζήσω δίχως εσένα», «Sorry Angel». Η ταινία Les Chansons d'amour αφηγείται και αυτή την ίδια ιστορία.

* «Ώρα μηδέν/ L’Heure zero»- σκηνοθεσία: Pascal Thomas. Γαλλία- Καναδάς, 2007, 107’
Τι παράξενη ιδέα ήταν αυτή που είχε ο Guillaume Neuville, να συγκεντρώσει για το τελευταίο κομμάτι των καλοκαιρινών διακοπών στο Pointe aux Mouettes, στο σπίτι της πλούσιας θείας του, της Camilla Tressilian, την Aude, που ήταν η πρώην σύζυγός του, καθώς και αυτή που την αντικατέστησε στον ίδιο τίτλο, την εκρηκτική Caroline, χρησιμοποιώντας ως πρόφαση πως θέλει να γίνουν φίλες οι δυο γυναίκες...
Αυτή η περίεργη οικογενειακή συνάθροιση μετατρέπεται σε τραγωδία όταν μια ωραία πρωία η κυρία Tressilian βρίσκεται δολοφονημένη πάνω στο κρεβάτι της, με το κεφάλι κομματιασμένο...

* «Mην αγγίζετε το τσεκούρι/ Ne touchez pas la hache»- σκηνοθεσία: Jacques Rivette. Γαλλία, 2007, 137’
Ο γάλλος στρατηγός Armand de Montriveau αποβιβάζεται σε ένα ισπανικό νησί κατά τη διάρκεια της γαλλικής εκστρατείας που σκοπό της έχει να αποκαταστήσει την εξουσία του βασιλιά Φερδινάνδου Ζ΄. Στο μοναστήρι που βρίσκεται πάνω στο νησί ανακαλύπτει ότι η αδελφή Therese είναι η γυναίκα που αναζητάει εδώ και πέντε χρόνια. Παίρνει την άδεια να τη βλέπει με τον όρο στις συναντήσεις τους να είναι παρούσα η ηγουμένη του μοναστηριού.

* «Παρίσι/ Paris»- σκηνοθεσία: Cedric Klapisch. Γαλλία, 2008, 130’
Είναι η ιστορία ενός άντρα που ζει στο Παρίσι και που αναρωτιέται εάν πρόκειται να πεθάνει σύντομα. Η κατάστασή του του δίνει την αφορμή να κοιτάξει με μια καινούργια και διαφορετική ματιά όλους τους ανθρώπους που βρίσκει στον δρόμο του. Το γεγονός ότι αντιμετωπίζει τον θάνατο προσθέτει ξαφνικά αξία στη ζωή, στη ζωή των άλλων και στη ζωή ολόκληρης της πόλης.
Κάποιοι παραγωγοί κηπευτικών, μια φουρνάρισσα, μια κοινωνική βοηθός, ένας χορευτής, ένας αρχιτέκτονας, ένας άστεγος, ένας καθηγητής πανεπιστημίου, ένα μανεκέν, ένας λαθρομετανάστης από το Καμερούν...
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι, που πάρα πολλά στοιχεία τους φέρνουν σε αντίθεση μεταξύ τους, βρίσκονται συγκεντρωμένοι μέσα σε αυτή την πόλη και μέσα σε αυτή την ταινία.
Μπορεί να σκέφτεστε πως δεν είναι και καμιά εξαιρετική περίπτωση, αλλά, για το καθένα από αυτά τα πρόσωπα, η ζωή του είναι μοναδική. Μπορεί να πιστεύετε πως τα προβλήματά τους είναι ασήμαντα, αλλά, για αυτούς, είναι τα πιο σημαντικά του κόσμου.

* «Μια παλιά ερωμένη/ Une vieille maitresse»- σκηνοθεσία: Catherine Breillat. Γαλλία, 2007, 114’
Είναι ο γάμος για τον οποίο συζητάει όλος ο κόσμος. Ο νεαρός Ryno de Marigny, που διάγει έκλυτο βίο, πρέπει να παντρευτεί την πολύ αγνή Hermangarde, πραγματικό κόσμημα στους αριστοκρατικούς κύκλους. Αλλά κάποιοι είναι αποφασισμένοι να αποτρέψουν την ένωση αυτών των δύο νέων, που ωστόσο είναι ερωτευμένοι, και ψιθυρίζουν ότι ο νεαρός δεν θα τα καταφέρει να ξεκόψει από τη Vellini, από το σκανδαλώδες πάθος που καίει μέσα του για αυτήν εδώ και πολλά χρόνια. Ανάμεσα σε εξομολογήσεις, προδοσίες και μυστικά, απέναντι στις συμβάσεις και το πεπρωμένο, τα συναισθήματα πρόκειται να αποδείξουν ότι είναι πιο ισχυρά από οτιδήποτε άλλο…

* «Κλέφτες αλόγων/ Voleurs de chevaux»- σκηνοθεσία: Micha Wald. Βέλγιο, 2007, 85’
Βρισκόμαστε στα 1856, κάπου στην Ανατολή. Τέσσερις νέοι άντρες αγωνίζονται να επιβιώσουν. Αυτός, ο Jakub, κατατάσσεται στον στρατό των Kοζάκων μαζί  με τον μικρότερό του αδελφό, τον Vladimir.
Εκείνοι, ο Roman και o Elias, κλέβουν άλογα... Ένα από αυτά ανήκει στον Jakub. Όταν γίνεται αυτή η κλοπή, σκοτώνουν τον Vladimir...
Ένα μόνο πράγμα θα μπορέσει από ’δώ και στο εξής να ανακουφίσει τον Jakub: η εκδίκηση. Και έτσι αρχίζει μια ανελέητη καταδίωξη ...

* «Μη σταματάς να χορεύεις/ Faut que ca danse!»- σκηνοθεσία: Noemie Lvovsky. Γαλλία, 2007, 100’
Έχουμε την οικογένεια Bellinsky: ο πατέρας, ο Salomon, είναι ένας ογδοντάχρονος που ξεχειλίζει από ζωτικότητα. Κάνει τα πάντα για να μην τον στείλουν σύντομα στα θυμαράκια, μαθαίνει κλακέτες υπό την υψηλή εποπτεία του Fred Astaire και ψάχνει να βρει κάποια σύντροφο...
Η Genevieve, η μητέρα, ονειρεύεται μόνο ένα πράγμα: να συνεχίσει ανενόχλητη τα παιδιαρίσματά της με τον οικιακό τους βοηθό, τον προστάτη και φύλακά άγγελό της, τον κύριο Mootoousamy. Όσο για τη Sarah, την κόρη τους που ζει με μαζί με τον Francois, δυσκολεύεται πολύ να κρατήσει τη θέση της ανάμεσα στον πατέρα της, που τον λατρεύει αλλά την εκνευρίζει, και τη μητέρα της, που πια δεν την καταλαβαίνει.