Ήταν το 1965 και οι Μπιτλς άφηναν πίσω τους τους ήχους ποπ για ένα πιο σύγχρονο και εκλεπτυσμένο γράψιμο τραγουδιών, ο Μπομπ Ντίλαν συνδύαζε με επιθετικό τρόπο ανόμοια μουσικά είδη και καινούριες μπάντες όπως οι Byrds και οι Buffalo Springfield, ξεπρόβαλαν.

Σε αυτό το διάστημα, ο Μόρισον ζούσε σε ένα εγκαταλελειμμένο κτίριο στην Venice Beach της Καλιφόρνια, πειραματιζόμενος στο πόση ώρα θα μπορούσε να μείνει high έχοντας πάρει LSD.
Άρχισε να γράφει τραγούδια. "Απλά κρατούσα σημειώσεις από μια φανταστική ροκ συναυλία που λάμβανε χώρα μέσα στο μυαλό μου", ανέφερε χαρακτηριστικά αργότερα.

Ο Μανζάρεκ προσέλαβε τον drummer, Τζον Ντένσμορ και τον κιθαρίστα, Ρόμπι Κρίγκερ, αμφότεροι εκπαιδευμένοι μουσικοί και φανατικοί υποστηρικτές της τζαζ.
Ξεκίνησαν μια μπάντα, την οποία το 1966 ο Μόρισον βάπτισε Doors, μετά από μια έρευνα του Άλντους Χάξλεϊ πάνω στα ψυχεδελικά ναρκωτικά.

Έπαιξαν σε μια μουσική παράσταση, στο διάσημο Whisky a Go Go στο Λος Άντζελες και δημιούργησαν έναν μοναδικό ήχο, με ροκ μελωδίες καθοδηγούμενες από το αδυσώπητο όργανο του Μανζάρεκ.
Ο πολλές φορές διανοητικός καυχησιάρης Μόρισον, εκτόξευε αυθόρμητους στοχασμούς "ζωγραφίζοντας" πάνω στη δουλειά των Rimdaud, Blake, Nietzsche, του ελληνικού Μύθου και της Φροϊυδικής ψυχολογίας.
Οι τολμηρές και σεξουαλικά επιθετικές παραστάσεις του, έκαναν τους Doors γνωστούς.

{mosimage}Η μπάντα διώχθηκε από το Whisky a Go Go, όταν ο Μόρισον φώναξε κατά τη διάρκεια ενός τραγουδιού ότι ήθελε να σκοτώσει τον πατέρα του και να κάνει σεξ με τη μητέρα του.
Η Ηλέκτρα, εταιρεία που αναζητούσε την εξάπλωση στον χώρο του ροκ, τους άρπαξε εκδίδοντας το πρώτο τους άλμπουμ, "The Doors", το 1967.

Με τραγούδια όπως το "Break on Through" και το "Twentieth Century Fox", o συγκεκριμένος δίσκος θεωρείται από πολλούς ως ο καλύτερος του συγκροτήματος και ένας από τους κορυφαίους της ροκ σκηνής.
Το μεγαλύτερο hit, αυτό που έκανε τους Doors διάσημους, ήταν το "Light My Fire", γραμμένο από τον Κρίγκερ, που αναδείκνυε το ελκυστικό όργανο του Μανζάρεκ και την έκκληση του αλλόφρονα Μόρισον για σαρκική απόλαυση.

Πρωταγωνίστησαν όμως και άλλα τραγούδια, όπως το "The End", ένας άτονος τρομακτικός θρήνος που κρατούσε για παραπάνω από 11 λεπτά.

Ο παραγωγός θυμάται την ηχογράφηση του τραγουδιού:
"Γύρισα και είπα 'Αυτή είναι μια από τις πιο σημαντικές στιγμές στην ιστορία του rock'n'roll... O Τζιμ είπε "Έλα μαζί μου" και πήγα. Και ήταν κάτι σαν σοκ όταν το τραγούδι τελείωσε. Ένιωσα κάτι σαν... 'ναι, επιτέλους τελείωσε, δεν μπορεί να πάει παραπέρα.".

Ο Μόρισον ήταν ένας τέλειος ερμηνευτής που κρατούσε το πλήθος υπόδουλό του.
"Μια συναυλία των Doors, είναι μια δημόσια συνάντηση, που τη συγκαλούμε εμείς για μια ειδική και δραματική συζήτηση" ανακοίνωνε.
Ονόμαζε τη μπάντα του "ερωτικοί πολιτικοί".

{mosimage}Φώναζε ότι "όλα τα παιδιά είναι φρενοβλαβή" και παρότρυνε τα πλήθη να κάνουν πέρα τις κατακρίσεις των παλαιότερων γεννεών και να χρησιμοποιήσουν το σεξ, τα ναρκωτικά, το αλκοόλ και τη μουσική, προκειμένου να ανοίξουν τις πύλες της διορατικότητας και της αντίληψης. Η συμπεριφορά του έγινε ενοχλητική. Σε μια κρίση παροξυσμού, κατέβρεξε όλο το στούντιο ηχογράφησης με έναν πυροσβεστήρα.
Επιτέθηκε αρκετές φορές σε άλλους τραγουδιστές κατά τη διάρκεια ροκ φεστιβάλ, αποκάλεσε το κοινό του ως "ανόητο" και "ηλίθιο" και το 1969 συνελήφθη γιατί εξέθεσε τον εαυτό του πάνω στη σκηνή στο Μαϊάμι.

Η μπάντα κατάφερε να βγάλει άλλα δύο αξιοσημείωτα άλμπουμς, το "Morrison Hotel" και το "L.A. Woman", αμφότερα με στόχο την επιστροφή στις ρίζες.
Ο Μόρισον όμως συνέχισε να "πέφτει" στον αλκοολισμό.

Το 1971 μετακόμισε στο Παρίσι με την επί πολύ καιρό αγαπημένη του Πάμελα Κάρσον, προκειμένου να επικεντρωθεί στο γράψιμο και να ξεφύγει από το ποτό. Αντίθετα όμως, συνέχισε την επίμονη "δίαιτα" με ουίσκι και γέμισε ολόκληρες σελίδες του τετραδίου του με τη φράση "Θεέ μου, βοήθησέ με".

Τη νύχτα της 3ης Ιουλίου, βρισκόταν στο σπίτι του με την Κάρσον, πιθανότατα σνιφάροντας ηρωίνη, όταν άρχισε να βήχει σπασμωδικά και αποφάσισε να κάνει ένα μπάνιο. Η Κάρσον ξύπνησε από τον ήχο της προσπάθειάς του για έμετο και με φρίκη τον είδε να βγάζει αίμα από το στόμα. Το επόμενο πρωινό, τον βρήκε πεθαμένο στην μπανιέρα.

{mosimage}Πήρε κάποιες ημέρες ώστε να μαθευτεί το νέο του θανάτου του στο εξωτερικό και ενταφιάστηκε με ελάχιστη προβολή στο νεκροταφείο Pere Lachaise, που είναι επίσης το σπίτι των Φρεντερίκ Σοπέν, Όσκαρ Γουάιλντ και Έντιθ Πιαφ. Οι φήμες αναφέρουν ότι πέθανε από υπερβολική δόση (overdose), αλλά από τη στιγμή που δεν έγινε αυτοψία, δεν υπάρχει τρόπος για να είναι κάποιος σίγουρος.

Ποια ήταν η κληρονομιά της περίεργης μουσικής των Doors;
Ήταν στην πραγματικότητα ο Μόρισον ο προφήτης μιας νέας, χαοτικής, δημιουργικής εποχής;

Στην τριακοστή επέτειο του θανάτου του, ο Μίκαλ Γκίλμορ των Rolling Stones, αποκάλεσε τους Doors ως "την αρχέτυπη μπάντα για μια αμερικανική αποκάλυψη που ούτε καν γνωρίζαμε ότι ερχόταν ερπώμενη προς εμάς".

"Ξυπνήστε" θα φώναζε ο Μόρισον. Αλλά από τι θα έπρεπε να ξυπνήσουμε;
Οτιδήποτε κι αν ήταν αυτό, ακόμα και αν δεν ήταν τίποτα, η επιρροή του είναι αναμφισβήτητη.
Βρίσκεται εκεί, στις παραστάσεις ανθρώπων όπως ο Iggy Pop, o Trent Reznor και ο Eddie Vedder. Για αυτούς, αλλά και για όλους τους προσκυνητές που συρρέουν στον τάφο του κάθε χρόνο, ήταν η ιδιοφυία που ηγήθηκε μιας μπάντας, της οποίας το πολυσύνθετο γράψιμο τραγουδιών έσπρωξε τη μουσική σε μία τολμηρή και σκοτεινή εποχή.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•