{mosimage}Το θέατρο Κνωσσός παρουσιάζει δύο έκτακτες παραστάσεις του έργου «ΤΟ ΧΑΣΜΑ»  Δευτέρα 22 και Τρίτη 23 Ιανουαρίου και ώρα 8.00 μ.μ. Με τη λήξη της παράστασης, θα μιλήσει για τη Σύγκρουση των Γενεών ο Επ. Διδάκτωρ του Θεατρικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Κώστας Γεωργουσόπουλος και θα ακολουθήσει συζήτηση.

Μία παράσταση για τη ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΤΩΝ ΓΕΝΕΩΝ Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα όλων των εποχών,με κρίσεις, συγκρούσεις, αδιέξοδα αλλά και ειλικρινείς τάσεις κατανόησης ανάμεσα σε γονείς και παιδιά, μέσα από τον καθρέφτη του θεάτρου.
{mosimage}
«ΤΟ ΧΑΣΜΑ» είναι μια θεατρική παράσταση με παραδείγματα μέσα από τα αριστουργήματα του παγκόσμιου θεάτρου: από τον Αισχύλο, Σοφοκλή, Ευριπίδη, Αριστοφάνη, Σαίξπηρ, Μολιέρο, Ίψεν, Ο’Νηλ, Σίλερ, Χορτάτση έως τις μέρες μας με Χορν, Ξενόπουλο, Μάτεσι, Αναγνωστάκη, Διαλεγμένο, και καλύπτει τις συχνότερες αιτίες των συγκρούσεων των γενεών και τους λόγους που τις προκαλούν.

Την ευθύνη των κειμένων, των μεταφράσεων, τους στίχους καθώς και τη σύνδεση των σκηνών έχει ο συνεργάτης του θέατρου Κνωσσός και εισηγητής του δραματολογίου του κ. Κώστας Γεωργουσόπουλος, τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Λάμπρος Τσάγκας, τη μουσική ο Διονύσης Τσακνής και την κινησιολογία η Μπέσσυ Μάλφα.

Παίζουν οι ηθοποιοί:  Λάμπρος Τσάγκας, Γωγώ Ατζολετάκη, Λαμπρινή Λίβα, Γιάννης Σταματίου, Αντώνης Ντουράκης, Μαρία Τρικαλιώτη, Στέλιος Ανδρονίκου, Μυρσίνη Χρυσοχοΐδου, Εύα Δημητρίου.

{mosimage}Παρουσιάζονται αποσπάσματα από τα έργα: Λούλας Αναγνωστάκη Ο Ήχος του Όπλου, Γεωργίου Χορτάτση Ερωφίλη, Σοφοκλέους Αντιγόνη, Ευριπίδου Ιφιγένεια η εν Αυλίδι, Σοφοκλέους Ηλέκτρα, Αισχύλου Χοηφόροι, Αντωνίου Μάτεσι Βασιλικός, Γιώργου Διαλεγμένου Μάνα…Μητέρα…Μαμά, Ουίλλιαμ Σαίξπηρ Άμλετ, Φρειδερίκου Σίλλερ Λουίζα Μίλλερ, Ερρίκου Ίψεν Βρυκόλακες, Μολιέρου Ταρτούφος, Ευγένιου Ο’Νηλ Το Πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα, Γρηγορίου Ξενόπουλου Στέλλα Βιολάντη, Παντελή Χορν Το Φιντανάκι, Αριστοφάνους Νεφέλες.


(Οι παραστάσεις έχουν ξεκινήσει, απευθύνονται σε μαθητές Γυμνασίων και Λυκείων και δίνονται καθημερινά το πρωί και ώρα 10.15π.μ., από Δευτέρα έως Παρασκευή)
 
{mosimage}
« Το θέατρο στην κοιτίδα του, στην Αρχαία Αθήνα, υπήρξε σχολείο της Δημοκρατίας. Για τον Σαίξπηρ, πάλι, είναι ο καθρέφτης όπου η κοινωνία βλέπει το πρόσωπό της.  Αλλά και η εκπαίδευση αποτελεί το όχημα πάνω στο οποίο τελείται η μύηση του νέου ανθρώπου στο πολιτικό γίγνεσθαι.  Το Σχολείο με όργανο τη συστηματική γνώση, το διάλογο και την κριτική διαπλάθει πολίτες, δηλαδή υπεύθυνους ανθρώπους, δημιουργούς, παραγωγικούς, φιλότεχνους.  Άρα, όταν το θέατρο απευθύνεται στο νέο άνθρωπο, το μαθητή οφείλει να συζητά μαζί του ελεύθερα και υπεύθυνα τα μεγάλα κοινωνικά, ηθικά, υπαρξιακά, ιστορικά και φιλοσοφικά προβλήματα.
Το θέατρο οφείλει να ψυχαγωγεί με σεβασμό στο μέτρο, στις παραδόσεις, στις στέρεες αξίες και στις ιδέες που ωθούν τον άνθρωπο στην πρόοδο.  Ένα από τα σημαντικότερα, σοβαρότερα και κρίσιμα προβλήματα όλων των εποχών, αλλά στις ημέρες μας αιχμηρότερο είναι το χάσμα των γενεών, οι συγκρούσεις, οι κρίσεις, οι σχέσεις και τα αδιέξοδα αλλά συνάμα και οι ευνοϊκές και ειλικρινείς τάσεις κατανόησης ανάμεσα στα παιδιά και τους γονείς.
Με παραδείγματα από τα αριστουργήματα του παγκόσμιου θεάτρου προσπάθησα να καλύψω τις συχνότερες αιτίες των συγκρούσεων και των λόγων που τις προκαλούν.  Οι εποχές ίσως να άλλαξαν αλλά ο μεγάλος πυρήνας που ονομάζεται οικογένεια κάθε φορά που διασπάται παράγει τα ίδια τραγικά ή γελοία κομμάτια, αφήνει τα ίδια βαθιά τραύματα και σημαδεύει για πάντα την προσωπικότητα των δύο συντελεστών.  Κανένας δεν βγαίνει αλώβητος από την έκρηξη.

Η συγκεκριμένη σύνθεση όσο κι αν είναι εκρηκτική δεν επιθυμεί να τρομάξει ούτε τα παιδιά ούτε τους γονιούς.  Θέλει να δείξει τα ακραία όρια και τις ακραίες συνέπειες της ενδοοικογενειακής έντασης. Σκοπός είναι να αντιληφθούμε πως δεν πρέπει να φτάνει στα όρια.  Το θέατρο διδάσκει το μέτρο, δείχνοντας το μέτρο, δείχνοντας την υπερβολή.  Αν κατορθώσουμε να πείσουμε με τα αρνητικά κυρίως παραδείγματα πως ο μόνος ορθός δρόμος είναι η αμοιβαία κατανόηση, η ανοχή, ο σεβασμός του άλλου και η επιθυμία να συναντηθούν τέκνα και γονείς στο φιλόξενο γήπεδο της ελευθερίας, θα είμαστε εμείς οι άνθρωποι του θεάτρου ήσυχοι πως πράξαμε ό,τι ο σκοπός του θεάτρου από την αρχαιότητα έως σήμερα αταλάντευτα επιδιώκει: να διδάξει παίζοντας ».
Κώστας Γεωργουσόπουλος
Δεκέμβριος 2006

« Η πρόταση του φίλου Λάμπρου Τσάγκα να γράψω τη μουσική, για την παράσταση που ετοίμαζε πάνω σε αποσπάσματα θεατρικών έργων που έχουν ως θέμα το αιώνιο πρόβλημα της διαμάχης παιδιών γονιών, με βρήκε περίπου «… σαν έτοιμο από καιρό» που έλεγε ο ποιητής.

Ετοίμαζα πυρετωδώς, εκείνη την περίοδο, μια μουσική-θεατρική παράσταση με τίτλο «Τι γυρεύεις στον ύπνο μου πατέρα» με θέμα παρόμοιο, στηριγμένο σ’ αυτήν ακριβώς τη διελκυστίνδα που θέλει το γιο από τη μεριά και τον πατέρα από την άλλη.

Η επιλογή των κειμένων από το μεγάλο δάσκαλο του θεάτρου και δάσκαλο γενικώς, Κώστα Γεωργουσόπουλο, ήταν έτσι κι αλλιώς, η καλύτερη εγγύηση. Ελπίζω να μην τον απογοήτευσα με τη μελοποίηση των στίχων του.
Δέχτηκα λοιπόν με χαρά και δουλεύοντας πλάι σε πραγματικούς εργάτες του θεάτρου, φτάσαμε σ’ αυτό το αποτέλεσμα που θα δείτε και θα χαρείτε, υποθέτω. Ακόμα και κάποιες ατέλειες που με αφορούν, θα διορθωθούν στο διάστημα που θα διαρκέσουν αυτές οι παραστάσεις. Έτσι είναι το θέατρο, μια διαρκής αγωνία για το καλύτερο ».
Διονύσης Τσακνής


«Πώς να κρυφτείς απ’ τα παιδιά, έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα…»
Επιτέλους εμείς οι ενήλικες δεν πρέπει να φερόμαστε στα παιδιά σαν να είναι μωρά ή ανόητα. Η σπουδαιότερη τροφή για ένα παιδί είναι η πνευματική. Ευχαριστώ τον Κώστα Γεωργουσόπουλο, τον Λάμπρο Τσάγκα και τον Διονύση Τσακνή που μου έδωσαν τη χαρά και μου έκαναν την τιμή να βάλω κι εγώ το λιθαράκι μου στους αυριανούς ενήλικες και πολίτες της χώρας που γέννησε το θέατρο.
Μπέσσυ Μάλφα
 

Σε τυχαία συνάντησή μου με τον Κώστα Γεωργουσόπουλο είπα ότι κουράστηκα να οδηγώ το ίδιο λεωφορείο της «Θεατρικής Παιδείας» παρ’ όλο που οι επιβάτες – θεατές έχουν επί μια εικοσαετία ξεπεράσεις τις 500.000. Έχω την αίσθηση ότι πατάω φρένο αντί για γκάζι και οι επιβάτες φεύγουν μπροστά. - Ν’ αλλάξεις και όχημα και όροφο, μου λέει, να πας πιο ψηλά, σε άλλο επίπεδο, το ζητάει η εποχή. 
Του πρότεινα να γίνει εισηγητής δραματολογίου. Δέχτηκε και σε μια βδομάδα που ξανασυνατηθήκαμε ήρθε ο κεραυνός. «Σύγκρουση Γενεών» είπε. Έπαθα σοκ! Αναδρομή στον 20ο αιώνα, είπα εγώ, ανά τους αιώνες, λέει ο Κώστας Γεωργουσόπουλος, από τον Αισχύλο μέχρι σήμερα. Δεύτερο σοκ! Είπα ναι! Έχουμε δικαίωμα και στην αποτυχία σκέφτηκα.

Τα συνδετικά σχόλα θα είναι του Κ. Γεωργουσόπουλου, θέλουμε όμως και ένα μουσικό «κρίκο». - Ο Διονύσης Τσακνής, μου λέει, - μπράβο, του λέω. – Ναι, λέει ο Τσακνής, αυτόν τον καιρό ασχολούμαι με ένα παρόμοιο θέμα. Φαίνεται ότι οι συμπτώσεις δεν είναι τυχαίες. Η Μπέσσυ Μάλφα που συνεργαζόμαστε στο βραδινό αριστούργημα του Πήτερ Μπρουκ «Το Κοστούμι», είδε πρόβα και δέχτηκε να συνεργαστεί μαζί μας διδάσκοντας κινησιολογία και χορογραφία με το συνεργάτη της, τον Αντώνη Λιβερόπουλο.

Φτάσαμε στην πρώτη παράσταση, στις 21 Δεκεμβρίου 2006. Ο φόβος έγινε θρίαμβος και ικανοποίηση. Έπαθα σοκ αλλά αυτήν τη φορά από την ωριμότητα και από τις προσλαμβάνουσες των παιδιών. Αφού διαπίστωσα από τις αντιδράσεις τους ότι «το χάσμα των γενεών» μπορεί να οφείλεται τόσο στην οξύθυμη εφηβεία όσο και στην αδυναμία των γονιών να προσαρμοστούν στις εποχές και να κατανοήσουν την εφηβική ευαισθησία. Πιστεύω ότι είναι μεγαλύτερη η ευθύνη των γονιών για τα όρια των σχέσεων, τις συγκρούσεις, τα αδιέξοδα, γιατί η ωριμότητα γέρνει με το μέρος των γονιών άρα και η κύρια ευθύνη των συνεπειών. Ευχαριστώ όλους του συνεργάτες μου για την πολύτιμη συνεργασία τους στο στήσιμο αυτής της παράστασης.
Λάμπρος Τσάγκας