Οι πλαγιές με τους οξυκόρυφους κάθετους όγκους περιβάλλουν ασφυκτικά το τοπίο, σαν να μην υπάρχει διέξοδος… Όμως οι υδάτινοι δρόμοι διασπούν τα ορεινά κάστρα και ο ακατάπαυστος ρυθμός των νερών ικανοποιεί την ανθρώπινη αίσθηση φυγής… Ελπίδα δίνει το τραγούδι των πηγών και έτσι το ταξίδι συνεχίζεται μέσα στα απάτητα μονοπάτια.