ΣΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ IM LAUF DER ZEIT Σκηνοθεσία: Βιμ Βέντερς. Με τους Ρίντιγκερ Βόγκλερ, Χανς Τσίχλερ, Ελίζαμπεθ Κρόιτσερ. ΓΕΡΜΑΝΊΑ. 1976. Ασπρόμαυρο. Διάρκεια: 176΄.

Τρίτο μέρος της τριλογίας της περιπλάνησης (οι άλλες ταινίες είναι «Η Αλίκη στις πόλεις» και «Λάθος κίνηση», το Στο πέρασμα του χρόνου έγινε μέσα από μια καθημερινή περιπέτεια γραφής και έμπνευσης, με πολλά ενδιάμεσα διαλείμματα παύσης των γυρισμάτων, ευτυχείς ατυχίες (καταστροφή του υλικού της πρώτης εβδομάδας γυρισμάτων, κάτι που επέτρεψε στην ομάδα της ταινίας να την ξαναρχίσουν κάτω από μια νέα οπτική) και αγωνία του τι θα ξημερώσει το αύριο. Το γερμανικό επαρχιακό τοπίο παίζει για μια ακόμη φορά πρωταγωνιστικό ρόλο, ενισχυμένο θεματικά από μια κραυγή αγωνίας για τις επαρχιακές κινηματογραφικές αίθουσες που κλείνουν ή βρίσκονται εγκαταλελειμμένες στο έλεός τους.

Η ταινία είναι το χρονικό της αναπτυσσόμενης φιλίας ανάμεσα σε δυο άνδρες (έναν επισκευαστή μηχανών προβολής που ζει και ταξιδεύει σε ένα βαν κι έναν παιδο-ψυχολόγο που αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει) που το τυχαίο του δρόμου και της περιπλάνησης έφερε να είναι για ένα διάστημα μαζί. Σε αντίθεση όμως με τις αμερικανικές road movies ή τις «ταινίες ανδρών», η φιλία αυτή δεν έχει υπολανθάνουσες ομοφυλοφιλικές προεκτάσεις κι είναι μια σχέση που ορίζεται από την απουσία των γυναικών (και του σεξ γενικότερα), τις διαλογικές συγκρούσεις, την έστω χιμαιρική πεποίθηση μιας ανδρικής αυτοτέλειας στη μοναξιά (και πληρότητα ταυτόχρονα) του δρόμου/ταξιδιού/περιπλάνησης. Στο τέλος φυσικά η ομάδα διαλύεται, σε αντίθεση όμως με τη Λάθος κίνηση, εδώ το ταξίδι είναι εξωτερικό κι εσωτερικό, κάτι έχει αγγίξει και μεταμορφώσει τους ήρωες γιατί έχουν στο μεταξύ κατορθώσει να συνομιλήσουν μεταξύ τους.

Ταινία καίριας σημασίας για το σινεμά του Βέντερς, αλλά και την ευρωπαϊκή πρωτοπορία της δεκαετίας του ’70, το «Στο πέρασμα του χρόνου» έκανε διάσημο το όνομα του γερμανού σκηνοθέτη, ο οποίος τιμάται αυτό το διάστημα στο 47ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.