{mosimage}Μια –δυο μέρες μετά βρέθηκα να μιλώ για τη ζωή μου στα Γιάννενα στην αυλή του «Θυμωμένου πορτρέτου», ενός ενδιαφέροντος πολυχώρου των Ιωαννίνων, μαζί με τον Πάνο Σιώζο και την Κατερίνα Κοντοπανάγου.

Μια μέρα του Ιουνίου του 2003 μέσω της  φίλης Κατερίνας Καλογήρου, που εργάζεται στο γραφείο διασύνδεσης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, γνώρισα το Γιώργο Νικολό που αναζητούσε φοιτητές που είχαν κάτι να πουν σχετικά με τη ζωή τους στα Γιάννενα.


Ο στόχος ήταν να συμπεριληφθούν τα βιώματά τους στο ντοκιμαντέρ που ετοίμαζε μαζί με το Χρήστο Καρακάση για την πόλη και την ευρύτερη περιοχή των Ιωαννίνων.

Ανάμεσα στα πρώτα πράγματα που του είπα στη συνάντησή μας αυτή ήταν πως γράφω μουσική και ότι θα ήθελα να ακούσει κάποιες συνθέσεις μου με την ελπίδα πως κάποια από αυτές θα μπορούσε να συμπεριληφθεί στη δουλειά που ετοίμαζαν.

Μια –δυο μέρες μετά βρέθηκα να μιλώ για τη ζωή μου στα Γιάννενα στην αυλή του «Θυμωμένου πορτρέτου», ενός ενδιαφέροντος πολυχώρου των Ιωαννίνων, μαζί με τον  Πάνο Σιώζο και την Κατερίνα Κοντοπανάγου.
Λίγες μέρες μετά ηχογράφησα μέρος της δουλειάς μου στο πρόχειρο home studio του φίλου μου Πάνου Σιώζου. Μάλιστα και μόνο με την ιδέα πως κάτι ενδέχεται να συμβεί τα μισά από τα τραγούδια της ηχογράφησης ήταν καινούριας εσοδείας. Επιτέλους η έμπνευση είχε επιστρέψει!!!

Στα τέλη του Αυγούστου του 2003, συναντήθηκα ξανά με το Χρήστο και το Γιώργο και το ενδεχόμενο είχε γίνει πραγματικότητα!!! Οι μουσικές και τα τραγούδια μου τους αφορούσαν και ήθελαν να τα εντάξουν στη δουλειά τους. Μια άγνωστη πόρτα είχε ανοίξει για μένα...

Λίγους μήνες μετά, το Μάρτη του 2004, ηχογραφούσα στο στούντιο του Νίκου Παπαδιώτη, με την πολύτιμη συνεισφορά του Γιώργου Γκόγκου στο βιολί και του Μιχάλη Σκόρδου στα κρουστά, το τραγούδι μου « Στο δρόμο», που προοριζόταν για τους τίτλους αρχής και τέλους του Ντοκιμαντέρ «Η εκδρομή»… Συγχρόνως, η μουσική από τα τραγούδια: «Φόρα τα μάτια σου», «Αδιάκοπη ποίηση» ( σε ποίηση Πωλ Ελυάρ) , « Βόλτα στο δάσος», « Χάρη σε σένα», « Σιωπηλοί και μόνοι» και  «Επίκλησις»  ( σε ποίηση Κώστα Καρυωτάκη)  εντάχθηκαν στο σάουντρακ της ταινίας, παιγμένα λιτά με μια κιθάρα και ενίοτε με ένα απλό σφύριγμα ( βλ. «Επίλησις»). Ήταν μέρος μιας ηχογράφησης αυθόρμητης, αλλά όχι πτωχής από συναίσθημα, στο καθιστικό του σπιτιού μου...

Όταν αργότερα είδα την τελική κόπια, με εντυπωσίασε  ο συνδυασμός της μουσικής μου με εικόνες...

Μα ο καιρός περνάει γρήγορα, κι έτσι έφθασε ο καιρός για το νέο ντοκιμαντέρ με θέμα το Ζαγόρι, στο οποίο πάλι μετά χαράς κλήθηκα να συνεισφέρω με την ηχογράφηση του τραγουδιού μου  « Αδιάκοπη ποίηση» -στο home studio των αδελφών Μπουλουχτσή, Βαγγέλη και Περικλή-, που είναι μια μελοποιημένη εκδοχή του ομώνυμου ποιήματος του Πωλ Ελυάρ. Ενός ποιήματος που γράφτηκε το 1946 και το μελοποίησα την Άνοιξη του 1995, στο χωριό που μεγάλωσα, στα Άβδηρα της Ξάνθης. Ενός ποιήματος  που συνδέεται αβασάνιστα με τη ζωντανή, φυσική και ακατέργαστη ομορφιά  της περιοχής του Ζαγορίου και στην ουσία αποτελεί από μόνο του ένα ντοκιμαντέρ, ένα κολάζ εικόνων δυνατών, πέρα από χρονικές και τοπικές δεσμεύσεις. Αγκαλιάζει τα πάντα και είναι μέρος των πάντων...

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στο Χρήστο και στο Γιώργο που με πήραν μαζί τους σ’ αυτήν την «Εκδρομή» στο «Ζαγόρι»…

Ανυπομονώ για τον επόμενο προορισμό...



ΤΑΣΟΣ ΜΑΚΡΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ιωάννινα, 14/02/2006