{mosimage}Έρχονται στην Ελλάδα για να παρουσιάσουν τον πρώτο δίσκο τους, ηχογραφημένο στο Άμστερνταμ. Ο πιανίστας Σπύρος Μάνεσης και ο κοντραμπασίστας Πέτρος Κλαμπάνης συμπράττουν με τον Πορτογάλο ντράμερ Rui Ramos Pereira και ως TRIOISM, δημιουργούν ηχητικές εικόνες, που έχουν ως αφετηρία την τζαζ. Μέσω του ομαδικού αυτοσχεδιασμού το γκρουπ προσεγγίζει έναν προσωπικό ήχο γεμάτο άλλοτε με λυρισμό και μελωδικότητα και άλλοτε ένταση και ρυθμικές κορυφώσεις.
Το ρεπερτόριο του γκρουπ περιλαμβάνει original συνθέσεις, γνωστά θέματα της τζαζ, καθώς επίσης και διασκευές θεμάτων της Λένας Πλάτωνος, του Μάνου Χατζιδάκι και του Alexander Scriabin.
   
Ο δίσκος τους κυκλοφορεί από την ΑΝΚH, ενώ ζωντανά θα εμφανιστούν στα ακόλουθα μέρη:


18 Δεκέμβρη Ξυλουργείο Μύλος Θεσσαλονίκη
20 Δεκέμβρη Ντίλι ντίλι Ξάνθη
21 Δεκέμβρη Jazz rock cafe Καβάλα
23 Δεκέμβρη Marabou jazz & blues bar Βόλος
26 Δεκέμβρη Jazz Upstairs BarGuruBar Αθήνα
28 Δεκέμβρη Intro Art cafe Ξυλόκαστρο
29 Δεκέμβρη Πνευματικό Κέντρο Ζακύνθου Ζάκυνθος
30 Δεκέμβρη Πορτοκάλι Ζάκυνθος
18 Γενάρη C C Vila Flor Guimaraes (Portugal)
23 Γενάρη Hot Club Lisboa
25 Γενάρη Ondajazz Lisboa
26 Γενάρη Fabrica da Prata Lisboa

  Με το δίσκο αυτό το TRIOISM θα ήθελε να δώσει το πρώτο του μουσικό στίγμα. Είναι αποτέλεσμα μιας διαδικασίας που διήρκησε αρκετά χρόνια έως ότου η ταυτότητα της μουσικής αυτής αρχίσει να ορίζεται με μια σχετική σαφήνεια τόσο ως προς τον κώδικα μέσα στον οποίο υπάρχει το μουσικό υλικό, όσο, κυρίως, ως προς τα αισθητικά όρια μέσα στα οποία ο κώδικας αυτός θα έχει έναν λόγο.

           Η έκθεση μας σε ποικίλα μουσικά κι αισθητικά περιβάλλοντα είχε ως αποτέλεσμα την πολυσυλλεκτικότητα των εμπειριών μας και την ανάπτυξη δεσμών με πολλές και διαφορετικές μουσικές. Ως μουσικοί είχαμε την ευκαιρία να βρεθούμε στο κλασικό πια ρεπερτόριο της jazz αλλά και της ευρωπαϊκής δυτικής παράδοσης, ως ακροατές δε, ζώντας σε μια εποχή όπου η πληροφορία είναι περισσότερο από ποτέ προσβάσιμη, ανακαλύπτουμε διαρκώς ενδιαφέρον σε μουσικές τόσο ετερόκλητες μεταξύ τους, όσο και οι πολιτισμοί που τις γέννησαν. Έτσι, στο δίσκο αυτό ακούγονται jazz standards (Stella by starlight, Bye bye Blackbird, But not for me), κάποια originals (Pipistrello, El Pepino) και θέματα των οποίων το αρχικό context ήταν μάλλον πολύ διαφορετικό (Scriabin, Γαλάζια Κιθάρα).

          Αυτό το ετερόκλητο ρεπερτόριο ενοποιείται κάτω από την ομπρέλα ενός κοινού κώδικα, που αγαπά ιδιαίτερα το λυρισμό, μια τραγουδιστική τις περισσότερες φορές διαχείριση της μελωδίας, την διαρκή επικοινωνία ανάμεσα στους μουσικούς, τον ομαδικό αυτοσχεδιασμό αλλά και ταυτόχρονα την γνώση των ορίων του.