Λίγα λόγια για το έργο:
Κόσμος μπαινοβγαίνει στο σπίτι του Ομήρου. Εκείνος υποδέχεται τους επισκέπτες θεατές και μαζί μ’ αυτούς προσφέρει στους ήρωές του φακέλους με όλα τα απαραίτητα στοιχεία για να ξεκινήσει η ιστορία τους.
Η ιστορία του Οδυσσέα και κάτι - του Οδυσσέα και της Ιθάκης; της Ιθάκης και της Τροίας; της Τροίας και του Οδυσσέα; - ξαναειπώνεται αλλά αυτή τη φορά διαφορετικά.
Και ο Όμηρος; Ποιος είναι τελικά;
Στην τριλογία του Δημητριάδη Ομηριάδα, που αποτελείται από τα μέρη «Οδυσσέας», «Ιθάκη» και «Όμηρος», η περιπέτεια του Οδυσσέα δεν είναι το ταξίδι του προς το νησί της Ιθάκης. Η οδύσσειά του ξεκινάει με το που φτάνει στην Ιθάκη. Παρόμοια, η Ιθάκη δεν είναι ο καβαφικός προορισμός-τερματισμός ενός ταξιδιού αυτογνωσίας, αλλά μια ενδο-χώρα που εξωθεί σ’ ένα απογυμνωμένο σκληρό απολογισμό. Ο ηθικός αυτουργός όλων, ο Όμηρος είναι ένας όμηρος των δημιουργημάτων του και του σώματός του. Γιατί ο Όμηρος του Δημητριάδη δεν ακούει μόνον αλλά βλέπει.
Έχοντας κλείσει έναν πρώτο κύκλο εργασίας, όπου η έμφαση ήταν στη βιοενέργεια του σώματος, η Ars Moriendi με την ανοικτή δοκιμή Οδυσσέας και κάτι προχωράει στον εμπλουτισμό της σκηνικής της γλώσσας, διευρύνοντας το ερευνητικό της φάσμα σε άλλες μη ρεαλιστικές τεχνικές που σφράγισαν τον 20ό αιώνα και διερευνώντας τη συνύπαρξή τους επί σκηνής. Συγχρόνως, καταργεί τη διαχωριστική γραμμή πλατείας-σκηνής, κάνοντάς τους θεατές ενεργούς συμμετέχοντες της δράσης. Με τον τρόπο αυτό, οι θεατές καλούνται να συνεισφέρουν τη δική τους σωματικότητα, η οποία πλέον συνδιαλλάσσεται με τη σωματικότητα των ηθοποιών.
Λίγα λόγια για εμάς:
Η Ars Moriendi δημιουργήθηκε το 2006 από τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Θάνο Νίκα και τη Δρ. Θεατρολογίας και σκηνοθέτη Πηνελόπη Χατζηδημητρίου, και στελεχώθηκε από νέους καλλιτέχνες της Θεσσαλονίκης, οι οποίοι προέρχονται κυρίως από το χώρο του θεάτρου και του χορού. Το Νοέμβριο 2007, εγκαινίασε το δικό της στούντιο με την παράσταση Περιγραφή Εικόνας-Εκδοχή Β΄ του Heiner Μuller. Προηγουμένως είχε παρουσιάσει τον Οδυσσέα του Δημήτρη Δημητριάδη (Ιούνιος 2006) και την Περιγραφή Εικόνας του Heiner Μuller (Μάρτιος 2007) στο Studio Vis Motrix (Πρώην Νέες Μορφές). Στόχος της ομάδας είναι να λειτουργήσει ως ένας χώρος έρευνας και δημιουργίας που θα προσφέρει εναλλακτικές αναγνώσεις έργων της ελληνικής και της ξένης δραματουργίας.
Λίγα λόγια για το συγγραφέα:
Ο Δημήτρης Δημητριάδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1944. Σπούδασε θέατρο και κινηματογράφο στις Βρυξέλλες. Εκεί έγραψε το πρώτο θεατρικό έργο του, Η Τιμή της Ανταρσίας στη Μαύρη Αγορά, το οποίο ανέβασε ο Patrice Chereau, το 1968, στο Παρίσι. Το 1978 εκδόθηκε το Πεθαίνω σαν Χώρα, το πρώτο και πλέον γνωστό πεζογράφημά του, το οποίο έχει ανέβει πολλές φορές στο θέατρο από τον Γιάννη Κόκκο, το Teatro di Limonaia στη Φλωρεντία, τον Μιχαήλ Μαρμαρινό κ.ά. Άλλα θεατρικά έργα του έχουν σκηνοθετήσει ο Θόδωρος Τερζόπουλος (Λήθη, 2002), ο Γιάννης Χουβαρδάς (Η Σφαγή των Ζώων, 2000) κ.λ.π. Έχει μεταφράσει έργα των Σαίξπηρ, Μολιέρου, Ευριπίδη, Αισχύλου, Ζενέ, Κολτές κ.ά.
Το θέατρο του Δημητριάδη συνδιαλέγεται με τις σύγχρονες ευρωπαϊκές αναζητήσεις εδώ και τέσσερις δεκαετίες περίπου, καταλαμβάνοντας ταυτόχρονα μια ιδιόμορφη θέση στον ελληνικό λογοτεχνικό χώρο.
Ταυτότητα παράστασης:
Χώρος Studio Ars Moriendi, Δημ. Κουφίτσα 18 (κάθετος στην Ιασωνίδου)
Ημερομηνίες Τετάρτη 25, Πέμπτη 26 και Παρασκευή 27 Ιουνίου 2008
Ώρα 22:00 Διάρκεια παράστασης 60΄
Είσοδος Ελεύθερη
Τηλέφωνο κρατήσεων 2310 248588
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤΙ…
Συγγραφέας Δημήτρης Δημητριάδης
Σκηνοθεσία Θάνος Νίκας –Πηνελόπη Χατζηδημητρίου
Φωτισμοί Αργύρης Μαρινόπουλος
Παίζουν Μάριος Ιωαννίδης, Αργυρώ Κουρλίτη, Θάνος Νίκας, Νάγια Τσελεπή
Υπεύθυνη Επικοινωνίας Νάγια Τσελεπή