{mosimage}Το σατυρικό αριστουργηματικό έργο του Νικολάι Γκόγκολ «Ο επιθεωρητής», σε σκηνοθεσία Βασίλη Νικολαΐδη, παρουσιάζει από την Παρασκευή 9 Φεβρουαρίου το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας.
Μία διαχρονική κωμωδία που στόχο έχει να αναδείξει την ανοησία των ανθρώπων και την φαυλότητα της σύγχρονης κοινωνίας. Το έργο αναφέρεται σε έναν αδέκαρο απατεώνα, τον Χλεστακόφ, ο οποίος περνά τυχαία από μία επαρχιακή πόλη της Ρωσίας την στιγμή που εκεί περιμένουν έναν κυβερνητικό επιθεωρητή που ταξιδεύει ινκόγκνιτο. Εξαιτίας μίας παρεξήγησης, οι αρχές πιστεύουν ότι ο Χλεστακόφ είναι ο επιθεωρητής και όλοι του φέρονται με γελοία δουλοπρέπεια και τον δωροδοκούν, δημιουργώντας ξεκαρδιστικά επεισόδια. Φυσικά ο απατεωνάκος εκμεταλλεύεται όσο μπορεί την κατάσταση.
Ξεσκεπάζονται έτσι, μέσω του καυστικού χιούμορ του Γκόγκολ, η
ματαιοδοξία, η δολιοφθορά, η αισχροκέρδεια και η υποκρισία της κρατικής
μηχανής στην προεπαναστατική Ρωσία, αν και εύκολα κανείς βρίσκει κοινά
στοιχεία με την εποχή μας.
{mosimage}
Ο «Επιθεωρητής» παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1836 στο «Θέατρο της Αυλής» στη Μόσχα, ενώ δεν έλειψαν οι αντιδράσεις.
Σημείωμα του Σκηνοθέτη
Οι συντελεστές της παράστασης του Κ.Θ.Β.Ε.:
Μετάφραση: Λεωνίδας Καρατζάς- Λουΐζα Μητσάκου
Σκηνοθεσία- Μουσική επιμέλεια: Βασίλης Νικολαΐδης
Σκηνικά- Κοστούμια: Γιάννης Μετζικώφ
Κίνηση: Αμάλια Μπέννετ
Φωτισμοί: Θόδωρος Καραπίντσιος{mosimage}
Βοηθός σκηνοθέτη: Ορέστης Τάτσης
Βοηθός σκηνογράφου: Μελίνα Καρανίκα
Οργάνωση παραγωγής: Ηλίας Κοτόπουλος.
Παίζουν οι ηθοποιοί (με αλφαβητική σειρά): Ιορδάνης Αϊβάζογλου, Σταύρος Βαφειάδης, Νίκος Γεωργάκης, Ιφιγένεια Δεληγιαννίδη, Δημήτρης Διακοσάββας, Γιάννης Ηλιόπουλος, Παντελής Καλπάκογλου, Νίκος Καπέλιος, Γιώργος Καύκας, Νίκος Κολοβός, Βάσια Λακουμέντα, Νίκος Μαγδαληνός, Άννα Μανουσαρίδου, Θηρεσία Μανωλούδη, Γιώργος Μπαγιώκης, Κώστας Μπάσης, Πάολα Μυλωνά, Γιώργος Ντουμούζης, Ρούλα Παντελίδου, Κυριακή Ρωμανού, Αργύρης Σαζακλής, Κώστας Σαντάς, Άγγελος Σταματάκης, Θόδωρος Τεκνετζίδης, Στέργιος Τζαφέρης, Στράτος Τζώρτζογλου, Γιάννης Τσάτσαρης, Γιάννης Χαρίσης.
Info:
- Το έργο παρουσιάζεται στη Σκηνή Σωκράτης Καραντινός της Μονής Λαζαριστών.
- Πληροφορίες και κρατήσεις στο τηλ. 2310-288000.
- Μέρες και ώρες παραστάσεων: Τετάρτη και Σάββατο: 18.00 (λαϊκή) και 21.00, Πέμπτη 21.00 (λαϊκή),{mosimage} Παρασκευή 21.00 και Κυριακή 19.00.
- Τιμές εισιτηρίων: 20 € πλατεία-θεωρεία, 15 € Α’ εξώστης, 12 € Β’ εξώστης. Εκπτωτικό: 15 € πλατεία-θεωρεία, 12 € Α’ εξώστης, 10 € Β’ εξώστης. Λαϊκές: 10 € γενική είσοδος.
Ισχύει το οικογενειακό εισιτήριο: (20 € ο κάθε γονιός και ελεύθερη είσοδος για παιδιά, ηλικίας έως 12 ετών, τα οποία συνοδεύονται).
Νεανική κάρτα: 70 € για δέκα παραστάσεις.
Κάρτα συνδρομητών: 120 € για δέκα παραστάσεις.
- Εισιτήρια προπωλούνται από τα ταμεία του Βασιλικού Θεάτρου (Πλ. Λευκού Πύργου) και από τα ταμεία της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών (Εθνικής Αμύνης 2) από 10.00 έως 22.00 και από τα ταμεία της Μονής Λαζαριστών από 10.00 έως 13.00 και από 17.00 έως 22.00. Όσοι κάνουν τηλεφωνικές κρατήσεις, θα πρέπει να παραλαμβάνουν τα εισιτήριά τους τρεις ώρες πριν από την έναρξη των παραστάσεων. Εισιτήρια προπωλούνται και σε όλα τα καταστήματα i-stores (τηλ. 801-11-151617).
- Οι παραστάσεις θα ολοκληρωθούν στις 15 Μαΐου 2007.
{mospagebreak}
Ο σκηνοθέτης, Βασίλης Νικολαΐδης, λέει για το έργο και την παράσταση: «Ένα έργο παντός καιρού. Έτσι χαρακτηρίζουν όλοι ανεξαιρέτως οι μελετητές του Γκόγκολ τον Επιθεωρητή και είναι αλήθεια. Με την πρώτη κιόλας ανάγνωση φαίνεται καθαρά πως πρόκειται για ένα κείμενο που μπορεί να σταθεί σε οποιονδήποτε χώρο και χρόνο, γιατί η προβληματική του μας αφορά. Ο Επιθεωρητής είναι ένα έργο καθρέφτης, όπου ο καθένας βλέπει μέσα το δικό του πρόσωπο. Οι αδυναμίες των ανθρώπων, οι μικρότητες, η τάση του καθενός μας για το βόλεμά του, παρουσιάζονται ανάγλυφα σ’ αυτήν την πολιτικοκοινωνική σάτιρα, που όπως έγραψε και ο Ντοστογιέφσκι, στάθηκε η απαρχή όλης της πορείας της ρωσικής λογοτεχνίας που κατ’ εξοχήν εισδύει στα άδυτα της ανθρώπινης ψυχής.
Ομολογώ πως είχα διαβάσει πριν από πολλά χρόνια τον Επιθεωρητή και, ας σημειωθεί, δεν τον είχα δει ποτέ στο θέατρο. Από την πρώτη κιόλας επαφή που είχα με τη μετάφραση των Καρατζά-Μητσάκου (μια φρέσκια, πιστή και ζωντανή απόδοση του λόγου του Γκόγκολ), αμέσως ήρθαν στον νου μου οι παλιές κωμωδίες του καλού ελληνικού κινηματογράφου της δεκαετίας του ’50, του Σακελλάριου και του Τζαβέλλα κυρίως. Πράγματι (τηρουμένων φυσικά των λογοτεχνικών αναλογιών) ο Επιθεωρητής θα μπορούσε κάλλιστα να είναι το θέμα σεναρίου μιας από αυτές. Έτσι λοιπόν αποφάσισα τη χρονική μεταφορά. Με τον πολύτιμο βοηθό μου, τον νεαρό θεατρολόγο Ορέστη Τάτση, σκαλίσαμε τις εποχές και ανακαλύψαμε πως αυτό το έργο θα μπορούσε να μεταφερθεί στη δεκαετία του ’50. Εκεί λοιπόν στο ’54 -’55, μετά τον θάνατο του Στάλιν (γιατί επί Στάλιν, η ασυδοσία που το έργο καταγράφει θα ήταν αδύνατον να υπάρξει), τοποθετείται ο δικός μας Επιθεωρητής, με τους καταπληκτικούς χαρακτήρες του, το καταλυτικό χιούμορ, τις κωμικοτραγικές του καταστάσεις.
Δεν αλλάξαμε φυσικά το κείμενο, ορισμένες λέξεις μόνον, όπως το «κύριος» που έγινε «σύντροφος» ή ο «τσάρος» που αντικαταστάθηκε από τον «γενικό γραμματέα του κόμματος». Μικροαλλαγές έγιναν και σε κάποιες παραμέτρους που αφορούσαν τη Ρωσία του 1830 (εποχή που γράφτηκε το έργο). Παραδείγματος χάριν, ο Χλεστακόφ, ο ψευτο-επιθεωρητής, μέσα στον μεγάλο μονόλογο της μεγαλομανίας του, επικαλείται το όνομα του Πούσκιν, συγγραφέα της εποχής του Γκόγκολ. Στη δική μας παράσταση αναφέρεται ο Πάστερνακ, συγγραφέας της εποχής της διασκευής. Λεπτομέρειες δηλαδή, που πιστεύω δεν αλλάζουν σε τίποτα την ουσία του έργου, αντίθετα το φέρνουν πιο κοντά μας, μακριά από τα κρινολίνα του 1830, απόμακρα, ξένα, μασκαραδίστικα πια για μας. Φυσικά δεν αναπαρίσταται στη σκηνή η ελληνική μόδα του ’50. Ο Μετζικώφ τα προσέχει αυτά. Τα σκηνικά και τα κοστούμια του μυρίζουν Ρωσία ή, αν θέλετε, Σοβιετική Ένωση!».