26 October – 1st November 2007
16:00 – 21:00
Day off: Monday, 29 October
Στη σκηνή του θεάτρου Χυτήριο (Ιερά Οδός 44, Γκάζι, Μετρό Κεραμεικός)
Το Βutoh είναι σύγχρονη, κατά βάση αυτοσχεδιαστική, χορευτική τέχνη.
Ξεκίνησε στην Ιαπωνία από τον Tatsumi Hijikata το 1959, με μια παράσταση που σόκαρε την τότε ιαπωνική κοινωνία. Το butoh, σήμερα, εκφρασμένο από Ιάπωνες και Δυτικούς performers, εξα¬κολουθεί να σοκάρει σε Ασία, Ευρώπη και Αμερική, με την εμμονή του στα πρωταρχικά ζητήματα της ανθρώπινης ύπαρξης: Ζωή, Θάνατος, Σεξουαλικό ένστικτο.
{mosimage}
Όπως επίσης και με την εμμονή του στο φυσικό ρυθμό της βραδύτητας, που έρχεται σε άμεση αντιπαράθεση με τους σύγχρονους εξαντλητικά γρήγορους ρυθμούς. Μια βραδύτητα που δεν είναι slow motion, αλλά απόρροια συνειδητής κίνησης, στην παραμικρή της λεπτομέρεια.
Το βασικό σημείο εκκίνησης του butoh, αυτό που αναζητά, είναι το Σώμα. Το Φυσικό Ανθρώπινο Σώμα. Το πρωτογενές σώμα που ενυπάρχει σε όλους μας. Αυτό που διαπερνά τις κοινωνικές επιταγές για να καθορίσει - τις πιο πολλές φορές ασυνείδητα- τις επιλογές και συμπεριφορές μας, διεκδικώντας διαρκώς την απόλαυση. Σωματική και πνευματική. Πρόκειται για μια ιδιαίτερη κατάσταση σώματος – νου, που αναφέρεται χαρακτηριστικά ως nikutai. Είναι η κατάσταση εκείνη στην οποία δεν είναι το υποκείμενο που χορεύει αλλά, μάλλον, αυτό που αποσύρεται, για να αφήσει κάτι άλλο να χορέψει μέσα από το σώμα.
Το butoh νιώθει το σώμα ως ζωντανό γλυπτό που αναπνέει επί σκηνής και τολμά να κάνει την υπέρβαση να κινηθεί, παράγοντας χώρο και χρόνο.
Δημιουργεί μια κινούμενη ατμόσφαιρα, ένα ζωντανό καμβά, που καθώς μεταλλάσσεται αργά, καλεί τόσο τον ερμηνευτή όσο και το θεατή σε μια σωματική εμπειρία και τους προκαλεί αμφότερους να την αισθανθούν και όχι να την ερμηνεύσουν.
Με άλλα λόγια, στόχος του butoh είναι, όχι να ντύσει κινητικά μία ιδέα –concept, όπως συμβαίνει με όλα τα είδη του κλασσικού και σύγχρονου χορού, αλλά να δημιουργήσει τις συνθήκες εκείνες ώστε να αναδυθεί ο χορός του σώματος, που ήδη ενυπάρχει στο χορευτή.
Στο butoh η προσπάθεια δεν είναι να ελέγξουμε το σώμα, αλλά να το παρατηρήσουμε και να το ακολουθήσουμε.
Η διαφορά του και η δυσκολία του σε σχέση με όποια κατάσταση trance ή χορευτικής εκτόνωσης – θεραπείας, είναι ότι το butoh παρ’όλη τη συγκέντρωση και ενδοσκόπηση που απαιτεί, παραμένει performing art. Δηλαδή, τέχνη προς θέαση. Που σημαίνει ότι ο κάθε χορός, χωρίς να χάνει την εσωτερικότητά του, θα πρέπει πάντα να βρίσκει τρόπους να «περνάει» στο θεατή και να επικοινωνεί αυτό που έχει να επικοινωνήσει. Κι αυτό είναι κάτι που καλλιεργείται και ελέγχεται ουσιαστικά μόνον στην πράξη.
Eξ’ορισμού το butoh είναι έξω από κάθε μανιέρα. Έξω από κάθε φόρμα. Έχει πάντα να κάνει με το συγκεκριμένο σώμα, τη συγκεκριμένη στιγμή, στο συγκεκριμένο χώρο. Κι επειδή και οι τρεις αυτοί παράγοντες αλλάζουν συνεχώς, μία παράσταση butoh είναι κάτι που δεν μπορεί να αναπαραχθεί επακριβώς, όπως συμβαίνει με τις άλλες χορευτικές παραστάσεις.
Χαρακτηριστικά λέγεται ότι όσοι butoh χορευτές υπάρχουν, άλλα τόσα είδη butoh υπάρχουν, αφού το butoh, βασίζεται πάντα στη φυσική, ιστορική, κοινωνική, προσωπική διαφορετικότητα του κάθε χορευτή και στην αλήθεια του της κάθε στιγμής.
Μ’ αυτήν την έννοια, έχει ειπωθεί από τον ιδρυτή του, ότι «το butoh, δεν υπήρξε ποτέ».
Παρ’όλα αυτά, παραμένει μία άμεσα αναγνωρίσιμη μορφή τέχνης. Μιλά πάντα για Σώμα και Πνεύμα, προβάλλοντας τα εσωτερικά τοπία που πηγάζουν από αυτή την ενότητα.
Όπως χαρακτηριστικά γράφει στο βιβλίο του, ‘Τhe Intensity of Nothingness’ ο Masaki Iwana –μεγάλος Ιάπωνας butoh performer, δάσκαλος αυτοσχεδιασμού και κινηματογραφιστής, που ζει μόνιμα στη Γαλλία τα τελευταία είκοσι χρόνια- «ο σύγχρονος χορός καταλαμβάνει χώρο και χρόνο με εξωτερικές κινήσεις, το butoh παράγει χώρο και χρόνο».
‘Οπως η αράχνη παράγει και υφαίνει τον ιστό της, το Butoh μπορεί να δεχτεί τη ζωντανή ακινησία ως κίνηση και όχι απαραίτητα την όποια κίνηση –έστω και άρτια τεχνικά- ως χορό butoh. Αναζητά την ισορροπία μέσα στην ανισοροπία και έχει αδειάσει τα κοινωνικά δεδομένα της ομορφιάς και της ασχήμιας, τα πρότυπα του καλού και του κακού, τα καλούπια του ηθικού και του ανήθικου, για να βάλει στη θέση τους μια κατάσταση ροής που χαρακτηρίζει αβίαστα όλες τις μορφές της φύσης, με εξαίρεση ίσως την ανθρώπινη.
Κόστος συμμετοχής: 270 €
Προκαταβολή: 170 € έως Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2007
Κρατήσεις θέσεων από τώρα, με e-mail, όπου θα αναγράφεται ο αριθμός του κινητού σας ή απευθείας με SMS.
Vassiliki Babili
Danse Plastique
+30 6944 913 911