{mosimage}Ελλάδα, δημοτικές εκλογές 2002. Σ’ ένα μικρό χωριό της Ηλείας, τη Ζαχάρω, ο υποψήφιος δήμαρχος υπόσχεται στους ψηφοφόρους του… γυναίκες! Αλλά πώς θα τις βρει; Η Ζαχάρω αριθμεί 12.000 κατοίκους, στην τεράστια πλειοψηφία τους εργένηδες. Οι γυναίκες πηγαίνουν στις πόλεις για να βρουν δουλειά και να παντρευτούν – οι άντρες παραδοσιακά μένουν στο χωριό, καλλιεργώντας τη γη που έχουν κληρονομήσει. «Ούτε γάμοι, ούτε βαφτίσια, μόνο κηδείες…», παραπονιέται ο παπάς του χωριού.

Για καλή τύχη του δημάρχου, τα σύνορα με τις γειτονικές ανατολικοευρωπαϊκές χώρες έχουν ανοίξει. Κι εκεί, οι γυναίκες ονειρεύονται μια νέα ζωή δίπλα σ’ έναν άντρα που θα τις ταξιδέψει μακριά. 47ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ, 19 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ, 16.45, ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΩΝΙΑ ΜΑΡΚΕΤΑΚΗ ΣΑΒΒΑΤΟ, 25 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ, 13.00, ΟΛΥΜΠΙΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΠΡΟΒΟΛΗ: ΔΕΥΤΕΡΑ, 20 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ, 18.00, ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ

Οι γαμπροί της Ζαχάρως χαράζουν πορεία προς τη ρωσική πόλη Κλιν. Οι άντρες δεν έχουν φύγει ποτέ απ’ το
χωριό τους, δε μιλούν παρά μόνο ελληνικά και δεν έχουν ιδέα για το τι θα συναντήσουν στο ταξίδι. Ανησυχούν για το τι θα πουν οι συγχωριανοί τους, πώς θα επικοινωνήσουν με τις νύφες, αν οι γυναίκες θα θελήσουν να γυρίσουν στη Ζαχάρω μαζί τους, πώς θα τις υποδεχτεί το χωριό και οι μελλοντικές πεθερές τους; Ώσπου να οργανωθεί το ταξίδι, προετοιμάζονται: αγοράζουν καινούρια ρούχα, πηγαίνουν στον μπαρμπέρη, κάνουν γυμναστική, μαθαίνουν να λένε στα ρωσικά το «σ’ αγαπώ». Θ’ αρκέσει αυτό για να κερδίσουν τη νύφη τους και την ευτυχία; Θα γίνει η Ζαχάρω, επιτέλους, πραγματική Sugar-town;

ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ
{mosimage}
Κώστας. Κτηνοτρόφος. 28 ετών. Έχει τα πάντα στη ζωή του, εκτός από μία σύντροφο. Ζει μόνος, με τη γιαγιά του, κοντά στη θάλασσα και περνάει την ημέρα φροντίζοντας τα πρόβατά του.   «Θέλω να γνωρίσω μία καλή κοπέλα. Γιατί τώρα, μόνος ένας άνθρωπος, πώς να ζει, με ποιον να συζητήσει, πώς να περάσει η μέρα;»

Ευθύμης. Ηλεκτρολόγος & Επαγγελματίας Οδηγός. 39 ετών. Έχει χρόνια να φτιάξει σχέση, καθώς έχει πληγωθεί πολύ στο παρελθόν. «Το προσόν που θέλω, είναι εμπιστοσύνη. Είμαι πάρα πολύ πιστός. Και νομίζω και σε κάθε δεσμό και σε κάθε οικογένεια, η εμπιστοσύνη είναι το καλύτερο πράγμα»

Νώντας ή Καντάφι. Καφετζής. 47 ετών. Χρειάζεται επειγόντως μια γυναίκα για να τον βοηθάει στο μαγαζί, αλλά επίσης να του χαρίσει ένα διάδοχο. Ζει ακόμα με τη μητέρα του. «Ελπίζω να της αρέσω. Αφού θα ξοδέψουμε τόσα λεφτά στο ταξίδι, να μην παίρνουμε μετά διαζύγιο και δίνουμε μια περιουσία στους δικηγόρους.»

Πανταζής Χρονόπουλος. Δήμαρχος. 60 ετών. Κέρδισε τις εκλογές επειδή υποσχέθηκε στους κατοίκους του χωριού ότι θα τους βρει νεαρές Ρωσίδες νύφες. Τώρα οφείλει να τηρήσει την υπόσχεση… για τους ψηφοφόρους αλλά και για τον εαυτό του, μια και είναι χωρισμένος. «Άντρες έχουμε. Γυναίκες ψάχνουμε… Γι’ αυτό πάμε εκεί.»


ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ
Στις 26 Αυγούστου 2005, ο αγρότης Κώστας, ο ηλεκτρολόγος Ευθύμης, ο Καντάφι ο καφετζής, ο δήμαρχος κι άλλοι επτά άντρες ταξιδεύουν στη Ρωσία για να κατακτήσουν το μέλλον. Ο Κίμων Τσακίρης παρακολουθεί τη διαδρομή των υποψήφιων γαμπρών για δύο χρόνια, από την αρχική ιδέα μέχρι την τελική της έκβαση. «Όταν πήγαμε στη Ζαχάρω, κατάλαβα ότι πίσω απ’ αυτήν την ιστορία, κρύβεται μια μεγάλη κρίση στην αγροτική κοινωνία. Οι γυναίκες φεύγουν για τις μεγάλες πόλεις, αλλά οι άντρες αναγκάζονται να μείνουν στο χωριό γιατί το εισόδημά τους βγαίνει απ’ τη γη. Αν δεν παντρευτούν και κάνουν παιδιά, το χωριό θα πεθάνει. Κατάλαβα, ακόμα, ότι αυτή είναι μια ιστορία εκμετάλλευσης των ανθρώπινων συναισθημάτων.

Ένας πολιτικός, ο Δήμαρχος, εκμεταλλεύεται την κατάσταση και, με τη σειρά τους, οι άντρες είναι πρόθυμοι να εκμεταλλευτούν τις ελπίδες των γυναικών που δεν έχουν ακόμα γνωρίσει. Ο Ρώσος Δήμαρχος επίσης εκμεταλλεύεται τις ελπίδες των γυναικών και οι Ρωσίδες ανακαλύπτουν το διαβατήριο για μια καλύτερη ζωή. Τελικά, ωστόσο, το Sugartown είναι μια ιστορία για την ανάγκη μας για αγάπη και συντροφικότητα. Η προσπάθεια των αντρών ν’ αλλάξουν και να βρουν την αγάπη είναι η πηγή τραγικών, κωμικών και παράδοξων καταστάσεων. Γιατί σε αυτή την ιστορία – και όχι μόνο- η πραγματικότητα ξεπερνάει τη φαντασία…»

Ο Κίμων Τσακίρης γράφει στο Περιοδικό ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ, Απρίλιος 2005 Η Ζαχάρω είναι ένα από τα ομορφότερα μέρη της Ελλάδας. Ο συνδυασμός θάλασσας με βουνό, το δάσος, η λίμνη του Καϊάφα, η γειτνίαση με την αρχαία Ολυμπία, αλλά και τα γραφικά χωριουδάκια που απαρτίζουν τον Δήμο Ζαχάρως, κάνουν την περιοχή ιδανική για τουρισμό ολόκληρο το χρόνο. Οι νέοι της περιοχής, με το που τελειώνουν το λύκειο, αναζητούν την περιπέτεια που υπόσχεται κάθε μεγάλη πόλη. Οι κοπέλες της Ζαχάρως φεύγουν χωρίς δεύτερη σκέψη κι οι περισσότερες δε γυρίζουν πίσω ούτε μετά το τέλος των σπουδών τους. Έτσι όπως μας είπε ο δήμαρχος, «οι κοπέλες προτιμούν να κουβαλάνε καλάθια στα σουπερμάρκετ της Αθήνας, παρά να μείνουν στο χωριό τους που θα είναι κυρίες των σπιτιών τους και θα έχουν τα πάντα». Τα θέλω των γυναικών μάλλον έχουν αλλάξει και «τα πάντα» του παρελθόντος δεν είναι πια αρκετά… Γρήγορα συνειδητοποιήσαμε ότι το δίλημμα ανάμεσα στο «παπούτσι από τον τόπο σου» και τις «ξένες εξ Ανατολών» δεν υφίσταται, αφού, πολύ απλά, ελάχιστες Ελληνίδες είναι διατεθειμένες να παντρευτούν και να μείνουν στα χωριά της Ζαχάρως. Όλοι όσοι αναρωτιούνται: «μα χάθηκαν οι Ελληνίδες», θα πρέπει να αναρωτηθούν πρώτα αν θα έμεναν οι ίδιοι στην ελληνική επαρχία με τις δυσκολίες και την έλλειψη κινήτρων που αντιμετωπίζει.

Μαζί με τους άντρες της Ζαχάρως περάσαμε πολλές μέρες και πολλές νύχτες συζητώντας, τραγουδώντας, γιορτάζοντας Χριστούγεννα, αποκριές, Πάσχα, διακοσμώντας το καφενείο του Νώντα, κυνηγώντας τον Κώστα που κυνηγούσε τα αγαπημένα του πρόβατα, κάνοντας βόλτες με τον Ευθύμη και φυσικά γνωρίζοντας τις οικογένειες τους που μας δέχτηκαν, μετά από μια μικρή περίοδο αξιολόγησης, σαν δικούς τους. Οι «υποψήφιοι γαμπροί» μας μίλησαν για τη μοναξιά και το όνειρο τους να φτιάξουν οικογένεια, να έχουν μια γυναίκα να μιλούν τα βράδια και ένα παιδί να τους διαδεχτεί στη ζωή. Μας άφησαν να τους κινηματογραφήσουμε σε στιγμές ενθουσιασμού, σε στιγμές μελαγχολίας, σε στιγμές αναμονής και τελικά στο ίδιο τους το ταξίδι στην Ρωσία. Πολύ πριν το ταξίδι ήμασταν πλέον σίγουροι. Το κίνητρο των αντρών δεν ήταν η αναζήτηση μιας ευκαιριακής σχέσης. Οι υποψήφιοι γαμπροί πήγαιναν στην Ρωσία για να παντρευτούν…

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ Η ταινία Sugartown – Οι Γαμπροί θα βγει στις ελληνικές αίθουσες τον Ιανουάριο 2007 από την Rosebud. Η παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας θα γίνει στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Άμστερνταμ, τον Νοέμβριο 2006. Το Sugartown  έχει ήδη προβληθεί, σε συντομότερη βερσιόν, στο βρετανικό κανάλι BBC 2 (2005) και στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης (Μάρτιος 2006), όπου και τιμήθηκε με το Βραβείο Κοινού. Το Sugartown έχει γίνει σε συνεργασία με τους ξένους συμπαραγωγούς YLE και ARTE / ZDF, ενώ έχει αγοραστεί για διανομή στην Αγγλία, την Ισπανία, την Αυστραλία, το Βέλγιο, τον Καναδά και τη Γερμανία (από την εταιρεία Deckert, η οποία και χειρίζεται τις πωλήσεις της ταινίας στο εξωτερικό).

www.anemon.gr/sugartown.html
ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΚΥΡΙΑΚΗ, 19 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ, 16.45, ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΩΝΙΑ ΜΑΡΚΕΤΑΚΗ ΣΑΒΒΑΤΟ, 25 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ, 13.00, ΟΛΥΜΠΙΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΠΡΟΒΟΛΗ: ΔΕΥΤΕΡΑ, 20 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ, 18.00, ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ

ΠΑΡΑΓΩΓΗ BI-OPTIC & ANEMON PRODUCTIONS ΣΕ ΣΥΜΠΑΡΑΓΩΓΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΡΤ, ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ

ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟ ARTE / ZDF, ΤΟ BBC ΚΑΙ ΤΟ ΥLE, ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ MEDIA+ ΤΗΣ Ε.Ε. ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ ΡΕΑ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΟΥ / ΚΙΜΩΝ ΤΣΑΚΙΡΗΣ ΜΟΝΤΑΖ ΤΑΤΙΑΝΑ ΠΑΝΗΓΥΡΗ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΡΓΥΡΗΣ ΤΣΕΠΕΛΙΚΑΣ
ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΕΡΓΙΟΣ ΒΟΥΔΡΗΣ
ΗΧΟΣ ΑΡΗΣ ΚΑΦΕΝΤΖΗΣ
POST PRODUCTION ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΓΓΑΝΑΣ
ΣΕΝΑΡΙΟ & ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ ΚΙΜΩΝ ΤΣΑΚΙΡΗΣ
ΕΛΛΑΔΑ / ΓΕΡΜΑΝΙΑ, 2006, VIDEO, ΕΓΧΡΩΜΟ, 82’ ΔΙΑΝΟΜΗ ROSEBUD, ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2007