Από τις 2 έως τις 5 Μαΐου 2007 η πόλη Μούγλα της Τουρκίας (150 χιλ. νότια της Σμύρνης) φιλοξένησε την 3η Συνάντηση Ντοκιμαντέρ Ελλάδας Τουρκίας, μια εκδήλωση που παίρνει τη μορφή ενός πολύ σημαντικού θεσμού. Οι δέκα ταινίες από την Ελλάδα και οι έντεκα από την Τουρκία, που προβλήθηκαν στη διάρκεια τεσσάρων ημερών, έδωσαν την αφορμή για την ανάπτυξη ενός πολύ σημαντικού διαλόγου ανάμεσα σε έλληνες και τούρκους σκηνοθέτες και άνοιξαν νέους δρόμους συνεργασίας.

Όπως και να το κάνεις η μεσόγειος ενώνει και ακόμη περισσότερο η θάλασσα ενώνει. Αν και οι Τοσκανοί δεν παραδίδουν τα σκήπτρα στο μπλε, στο νησί του Έλβα, τα λιμανάκια όπως το Porto Azzuro και η Marina di Campo επιμένουν με όσες ποσειδώνιες δυνάμεις τους έχουν απομείνει.
Κι επιμένουν πολύ.

Και τα λουλούδια ανθίζουν κάποτε πιο πολύ. Κάποια από αυτά όμως είτε στρέφονται προς τον ήλιο είτε ανοίγουν τα φύλλα τους κατά τη διάρκεια της νύχτας. Σα να μου φαίνεται ότι το δικό μου λουλούδι- fiore είναι νυχτολούλουδο, όχι για να σνομπάρει το ζωογόνο ήλιο αλλά κυρίως για να ετεροφωτιστεί, και επειδή μέσω της ετερογνωσίας έρχεται η αυτογνωσία, θα παραθέσω όχι τόσο προβληματισμούς όσο περιγραφές εικόνων (εσωτερικών και εξωτερικών, φανταστικών και πραγματικών) για να προβληματιστούμε και γιατί όχι να αναστοχαστούμε κιόλας.

Το κείμενο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στον κατάλογο του αφιερώματος  στον Ροβήρο Μανθούλη που οργάνωσε  το  ΦΙΛΙΠ  26 Οκτωβρίου – 8 Νοεμβρίου 2006. Μια από τις ανεπάρκειες των μέσων μαζικής επικοινωνίας του καιρού μας είναι η κατάχρηση της ορολογίας. Οι επιστήμονές και οι ποιητές ξέρουν γιατί ακριβώς μιλάνε. Όταν η γλώσσα της Επικοινωνίας δεν σέβεται την ορολογία, στη θέση μιας γόνιμης συνεννόησης βασιλεύει η σύγχυση. Όταν μια συγκεκριμένη λέξη ή φράση μπορεί να ερμηνευθεί με διαφορετικούς τρόπους, είναι φυσικό να διαιωνίζεται η εντόνως δημαγωγική κοινωνία στην οποία ζούμε (στην οποία παρασύρεται ο μέσος πολιτικός και με την οποία καλλιεργείται ο μέσος τηλεθεατής). Είναι αλήθεια ότι οι όροι, με το πέρασμα του χρόνου, υφίστανται αλλαγές, αλλά όταν αυτό συμβεί –στον επιστημονικό, ιδιαίτερα, χώρο– μια καινούρια συλλογή από όρους θα είναι έτοιμη να μας βοηθήσει να συνεννοηθούμε. Στην τέχνη πάντως (όπως και στον έρωτα) η ορολογία μπορεί να είναι πανάρχαια αλλά δεν παύει να ισχύει.

70 χρόνια φωτογραφικής παρακαταθήκης. Γεννήθηκε στο ορεινό χωριό Κυψέλη της Άρτας από γονείς αγρότες το 1920 και βρέθηκε από μικρός στην Αθήνα, βιοπαλαιστής ετών δέκα, στη δουλειά την ημέρα και στο σχολείο το βράδυ. To 1928-1929 δούλευε ως υπάλληλος σε ένα μαγαζί. «Το αφεντικό μου δέχτηκε από την Αμερική κάτι αδέλφια του και θέλησε να τα ξεναγήσει. Ήθελαν να βγάλουν και μερικές φωτογραφίες. Είχαν ένα κουτί Kodak που το χειρίστηκα εγώ. Αυτό, εμένα με ηλέκτρισε. Να μπορώ να αιχμαλωτίζω τον ορατό κόσμο!» με αυτά τα λόγια ο Κώστας Μπαλάφας περιέγραψε την πρώτη του επαφή με τη φωτογραφία.

Στην Αθήνα έμεινε ως το 1936, οπότε και γύρισε στα Γιάννενα για σπουδές στη Γαλακτοκομική Σχολή, στην οποία και προσελήφθη στη συνέχεια. «Τα Γιάννενα είχαν τότε μια φωτογραφική κίνηση μεγαλύτερη από την Αθήνα. Υπήρχαν πολλές Rollei, πολλές Leica…Υπήρχε κάποιος φωτισμένος άνθρωπος κεί, ο Πανταζίδης. Είναι τώρα στο Παρίσι, ο πατέρας του ήταν φωτογράφος της Αυλής. Ήταν κάποιος Κουτσαβέργης αντιπρόσωπος της Agfa που διέδωσε τη φωτογραφία στην πόλη μ’ έναν έξυπνο τρόπο» είπε ο Κ. Μπαλάφας μιλώντας για τα Γιάννενα.

Η “αποφασιστική” στιγμή για το μαγικό “κλικ”..! Ο Henri Cartier - Bressοn, ο μεγάλος αυτός Γάλλος φωτογράφος, είπε ότι η “αποφασιστική” στιγμή για να πατήσεις το “κλικ” της φωτογραφικής μηχανής, είναι η στιγμή που συντονίζονται μέσα στον φακό, το βλέμμα, το μυαλό και η καρδιά σου. Μπορεί να ακούγεται λίγο δύσκολο να φτάσεις σ’ αυτό το σημείο…όμως σίγουρα, το να ξεκινήσεις σήμερα να ασχολείσαι με τη φωτογραφία είναι μια πολύ πιο εύκολη υπόθεση.

Είναι αλήθεια πως η τέχνη αυτή ασκεί μία ιδιαίτερη επιρροή στον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεσαι τον κόσμο, φτάνει να το αφήσεις να συμβεί. Mαθαίνεις να παρατηρείς με μεγαλύτερη προσοχή όλα όσα υπάρχουν γύρω σου, φτιάχνεις “κάδρα”, σκηνοθετείς ολόκληρες ιστορίες μέσα στο μυαλό σου, δεν βλέπεις απλά, κοιτάζεις… Σύντομα, εκεί που δεν το περιμένεις, θα ακούς τον εαυτό σου να λέει όλο και πιο συχνά, φράσεις του τύπου : “Α! Αυτό θα ήταν ωραία φωτογραφία!”, σε σημείο που ίσως αρχίσεις να εκνευρίζεις και τους φίλους σου, αλλά δεν πειράζει, τους αποζημιώνεις όταν θα ποζάρουν για σένα ενώ θα τσακώνονται για το ποιος θα το παίξει μοντέλο σου! 

ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ, ΗΘΟΠΟΙΟΣ  ΚΑΙ  ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ :ΣΥΝΤΟΜΑ Η ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ!  Η απώλεια  από τον γνωστό σκηνοθέτη και δάσκαλο Κάρολο Κουν για την  Ελλάδα ήταν μεγάλη . Στις μέρες μας ο μόνος δάσκαλος που ισοδυναμεί  με  την μεγάλη του εμπειρία και πολυταλαντωσύνη είναι ο Νίκος Βασταρδής . Σαν ηθοποιός είναι γνωστός τόσο για την θεατρική του πορεία (πρωταγωνίστησε στο θέατρο με τον Κατράκη, την Καρέζη, την Λαμπέτη ,Λογοθετίδη και άλλους  γνωστούς ηθοποιούς)όσο και την τηλεοπτική του πορεία  τις  γνωστές σειρές που πρωταγωνιστούσε στην κρατική τηλεόραση , επίσης και  για την πορεία του σε ταινίες της δεκαετίας του .Σαν σκηνοθέτης  έκανε πολλά θεατρικά έργα κυρίως με την θεατρική ομάδα
ΑΡΘΡΟ:  ΜΑΡΙΑ ΗΛΙΟΥ

Το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο επιδιώκει τη διασύνδεση των μνημείων με τη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα και την ανάπτυξη σύγχρονων πολιτιστικών θεσμών. Τα καλοκαιρινά φεστιβάλ συνδέουν τα μνημεία με τους ανθρώπους και προκαλούν το ενδιαφέρον τους για επισκέψεις.

Ενδεικτικά αναφέρουμε:
Την έγκριση του αιτήματος του Δήμου Αθηναίων για εικαστικές παρεμβάσεις στο κέντρο της Αθήνας (Αθήνα by Art) στο πλαίσιο τέλεσης των Ολυμπιακών Αγώνων (26/19.7.2004).