Τους τελευταίους μήνες τα πράγματα στο χώρο της οπτικοακουστικής παιδείας έχουν αλλάξει ριζικά κυρίως με την απίστευτα πλατιά διάδοση των  ψηφιακών μέσων καταγραφής κινούμενων εικόνων και επιπλέον με την δυνατότητα μεταφοράς τους μέσα από το γρήγορο ίντερνετ αστραπιαία σε όλο τον πλανήτη. Και το τοπίο συνεχίζει να μεταβάλλεται με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Η πραγματικότητα λοιπόν μας επιβάλλει μια ριζική αναθεώρηση όσων έχουμε κάνει, σκεφτεί ή σχεδιάσει μέχρι τώρα.

Όσο αστείο είναι να λειτουργούν επί τόσα χρόνια παράνομα 30 κανάλια άλλο  τόσο είναι να αγνοούν ακόμα τα ίδια αυτά κανάλια τι είναι και τι δεν είναι ντοκιμαντέρ. Γιατί βέβαια με τα κανάλια ή  αναφορικά με τα κανάλια είναι το πρόβλημα. Ο κινηματογραφικός κόσμος δεν έχει τέτοιες απορίες. 

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα  ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ της Κύπρου 12/09/2007 Τους τελευταίους μήνες παρακολουθώ με ενδιαφέρον την αρθρογραφία του Φιλελεύθερου (αλλά και άλλων κυπριακών εφημερίδων) γύρω από το ζήτημα των χρηματοδοτήσεων κινηματογραφικών ταινιών από το Κυπριακό κράτος καθώς και τις δημόσιες τοποθετήσεις σκηνοθετών, ενδιαφερομένων και μη, πάνω στο θέμα

του Γιάννη Γουλέ (φοιτητού Χημείας ΕΚΠΑ - κωμικού)Ένα κείμενο για το ελληνικό ολοκαύτωμα.Η κ. Ελλαδίτσα στην εντατική. Έπαθε πνευμονία. Τα μικρόβια χτύπησαν οργανωμένα, ύπουλα, ήταν πολλά… Το ανοσοποιητικό σύστημα δεν λειτούργησε, πλην εξαιρέσεων. Η αντιβίωση άργησε να έρθει, το κουτάλι είχε χαθεί ενώ ήταν δύσκολο να βρεθεί και ένα ποτήρι νερό. Το οξυγόνο μειώθηκε, πολλά αντισώματα χάθηκαν…άδικα.

Ιούνης, Παρίσι και Grands Boulevards, όπως έμεινε η συνήθεια να λέμε αυτές τις φαρδιές λεωφόρους με τα μεγάλα κτίρια, τα μεγάλα μαγαζιά και τη μεγάλη κίνηση. Μεσημέρι, δώδεκα και κάτι.
Κοντινό πλάνο: Βουλεβάρτο της Μονμάρτρης, γωνία με την οδό Drouot. Αναρίθμητοι άνθρωποι, νωχελικοί ή βιαστικοί, με ενδιαφέρουσες ή αδιάφορες, αλλά αθέατες, σκέψεις περνούν αδιάκοπα. Σαν αυτόματα διαφορετικά μπογιατισμένα.

Η σκηνή μιας γυναίκας να ερωτοτροπεί με μουσικό άκουσμα τον εθνικό ύμνο, προκάλεσε την επέμβαση του Εισαγγελέα μετά από ανώνυμη καταγγελία Ο γενικός διευθυντής της έκθεσης "ART Αθήνα" οδηγήθηκε στον Εισαγγελέα με την διαδικασία του αυτοφώρου και τους ασκήθηκε δίωξη για προσβολή συμβόλων.

Από τις 2 έως τις 5 Μαΐου 2007 η πόλη Μούγλα της Τουρκίας (150 χιλ. νότια της Σμύρνης) φιλοξένησε την 3η Συνάντηση Ντοκιμαντέρ Ελλάδας Τουρκίας, μια εκδήλωση που παίρνει τη μορφή ενός πολύ σημαντικού θεσμού. Οι δέκα ταινίες από την Ελλάδα και οι έντεκα από την Τουρκία, που προβλήθηκαν στη διάρκεια τεσσάρων ημερών, έδωσαν την αφορμή για την ανάπτυξη ενός πολύ σημαντικού διαλόγου ανάμεσα σε έλληνες και τούρκους σκηνοθέτες και άνοιξαν νέους δρόμους συνεργασίας.

Όπως και να το κάνεις η μεσόγειος ενώνει και ακόμη περισσότερο η θάλασσα ενώνει. Αν και οι Τοσκανοί δεν παραδίδουν τα σκήπτρα στο μπλε, στο νησί του Έλβα, τα λιμανάκια όπως το Porto Azzuro και η Marina di Campo επιμένουν με όσες ποσειδώνιες δυνάμεις τους έχουν απομείνει.
Κι επιμένουν πολύ.

Και τα λουλούδια ανθίζουν κάποτε πιο πολύ. Κάποια από αυτά όμως είτε στρέφονται προς τον ήλιο είτε ανοίγουν τα φύλλα τους κατά τη διάρκεια της νύχτας. Σα να μου φαίνεται ότι το δικό μου λουλούδι- fiore είναι νυχτολούλουδο, όχι για να σνομπάρει το ζωογόνο ήλιο αλλά κυρίως για να ετεροφωτιστεί, και επειδή μέσω της ετερογνωσίας έρχεται η αυτογνωσία, θα παραθέσω όχι τόσο προβληματισμούς όσο περιγραφές εικόνων (εσωτερικών και εξωτερικών, φανταστικών και πραγματικών) για να προβληματιστούμε και γιατί όχι να αναστοχαστούμε κιόλας.