Ο Ηλίας Τσέχος, μια ξεχωριστή φωνή στο χώρο της ποίησης, κουβαλάει μαζί του πλήθη δημιουργημένα από την ένταση των δημιουργικών οραμάτων του. Όσο μακριά κι αν είναι από το κέντρο των μεγάλων γεγονότων, ο πραγματικός δημιουργός δεν είναι ποτέ μόνος του και συχνά καταφέρνει να μηδενίσει τις αποστάσεις που τον χωρίζουν. Σε προκαλεί να σκεφτείς, σε προκαλεί να αφουγκραστείς την ζωή, την πλάνη του χρόνου.
Ο Ηλίας Τσέχος, εσωστρεφής αν και εκρηκτικός, απόμακρος αλλά ζεστός, μοναχικός και δοτικός, είναι ένας καλλιτέχνης με πλούσια βιωματική εμπειρία από τις διαδρομές του στον κόσμο και στην τέχνη.
Ο ίδιος λέει «Αν αγαπώ την ποίηση είναι γιατί δίνει διάρκεια στη σκέψη. Όταν γράφω αυτό που συλλαμβάνω μένει ως γραπτό και αποκτά αιωνιότητα το σώμα και το αίμα των λέξεων, των εννοιών, αποκτά διάρκεια η ζωή στις γεύσεις της, στη γη και το ύδωρ της, και ο προφορικός λόγος μαρμαρώνει»
Στη δέκατη συλλογή του «Τα πλήθη του ενός», από τις Εκδόσεις ΚΟΥΙΝΤΑ, ο Ηλίας ξεπερνά τις σκέψεις του, τις θεωρήσεις του και καταφέρνει να αποτυπώσει αλήθειες. Το ποτάμι χαράζει δρόμους και παρασύρει στο πέρασμα του επαναπροσδιορίζοντας το χώρο και τη διάρκεια. Αλλάζει ο ίδιος αλλάζουν και τα ποιήματα του.
Η γνώση, που μας παρέχουν οι παραστάσεις, αναφέρει ο στοχαστής Σοπενχάουερ, δεν είναι σε θέση να φωτίζει τις ενδότερες δυνάμεις που κρύβουν τα πράγματα· είναι μια εξωτερική, λιγότερο ή περισσότερο πληροφοριακή γνώση και απηχεί μια φαινομενική, τυπική όψη της αλήθειας.
Για την εγκυρότητα της παράστασης ως στοχαστικής και γνωσιακής ικανότητας οι περισσότεροι φιλόσοφοι κατά ένα τέτοιο περίπου τρόπο αποφαίνονται. Απεναντίας, η βούληση είναι η πανίσχυρη εκείνη δύναμη που δεν υποκύπτει σε κανένα φαινόμενο ή φαινομενικό. Είναι και κυβερνά τα πάντα. Επίσης δεν είναι αντικείμενο λογικής ή νοησιαρχικής σύλληψης ούτε υπόκειται σε όρους ή συνθήκες. Η βούληση που διατρέχει τη σύμπασα φύση ζωογονεί και αναζωογονεί τον κόσμο.
Η ποίηση του Ηλία είναι πλημυρισμένη με δυνατές εικόνες αναπαράστασης. Τον κόσμο ως παράσταση τον συλλαμβάνουμε με τα εργαλεία της νόησης και τον καθιστούμε αντικείμενο γνώσης. Ο κόσμος όμως ως βούληση προσεγγίζεται ενορατικά και όχι με νοητικές διαδικασίες. Η αμεσότητα λοιπόν της ενόρασης και το αντίστοιχο είδος γνώσης της αποτελούν το ουσιώδες, το αρχέγονο, το πρωταρχικό. Αυτό εδώ δεν ανάγεται στο φυσικό αντικείμενο, δηλαδή σε οτιδήποτε αντι-κειμενικό που την παριστά ή φιλοδοξεί να την παριστά. Η φροντίδα να ικανοποιήσουμε τη βούληση, η οποία διαρκώς απαιτεί κάτι, όποιας μορφής κι αν είναι αυτό, διακατέχει και κινεί διαρκώς τη συνείδηση.
ΑΝΑΤΟΛΛΙΚΑ
Κορίτσια της ψυχής μου
Παλάτια σώματος
Αρνήσεις
Άτακτες άκριες κλειδωνιών
Απλήγωτα αρώματα
Εμπρός σας λυρισμός
Γυμνάσια ασκήσεων
Ο οίνος όταν χύνεται
Δικαίως ρούχα φλογισμένα
Κορίτσια σώματος
Παλάτια της ψυχής μου
Αγάπες ανατολικές
Με όσες πλάγιασα
Δεν ανασηκώθηκα
Παρά νωρίς της δύσεως
Ο Ηλίας Τσέχος γεννιέται το 1952 στο Γιαννακοχώρι της Νάουσας. Από το 1976 έως το 2001 ζει στην Αθήνα. Συμμετέχει για δέκα χρόνια στα μπαλέτα της Δόρας Στράτου ως χορευτής (1976-1986).
Συνεργάζεται σε κινηματογραφικές ταινίες των Κούνδουρου, Τζεφιρέλι, Αγγελόπουλου, Ζερβουλάκου, Ψαρρά, Αχουριώτη, Χαραλαμπόπουλου, Σμαραγδή, Ρακιντζή, Χούρσογλου κ.α
Από το 2002 δημοσιογραφεί σε τοπικές εφημερίδες των νομών Ημαθίας και Πέλλας. Ποιήματα και στίχοι του έχουν μελοποιηθεί από τους: Θόδωρο Αντωνίου, Τάσο Γκρους, Αγάντα. Ποιήματα του έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, Γερμανικά, Λιθουανικά, Αλβανικά. Στη ζωή και το έργο του αναφέρονται τα ντοκυμαντέρ του Ηλία Ιωσηφίδη «Από πέτρα και χρόνο» (2009- 29΄) και «Ή σταγόνα ή Ωκεανός» (2010-55΄).
Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές:
1978 «Έρημη Αλήθεια» Κέδρος
1980 «Ταγμένα», Διογένης εξαντλημένο
1981 «Δάφνε Πόταμε», Διογένης
1982 «Ανθέμια», Κέδρος (εξαντλημένο)
1983 «Τα πάθη που φοράς». Θεωρία
1984 «Φωνές σ’ ένα Μουσείο, Απρόοπτη Ύλη, Μύθοι Σγουροί», Ηριδανός
1988 «Διώροφο Μέλλον», Σύγχρονη Εποχή
2011 «Ή σταγόνα ή Ωκεανός», Ούτις
2012 «Νόμοι αφιερώσεων», Ούτις
2013 «Τα πλήθη του ενός» ΚΟΥΙΝΤΑ 2013